Genres die ik nooit lees

Wie mijn blog al wat langer volgt en/of mij kent, weet dat ik een vrij brede smaak heb qua boeken. Toch zijn er een paar genres die ik zelden tot nooit lees. Niet omdat die genres niet goed zijn of die boeken het lezen niet waard zijn, maar omdat ze mij niet trekken, omdat ik er geen plezier aan beleef. En heel eerlijk: ik lees voor mijn plezier. Ik heb jarenlang voor mijn studie allerlei boeken moeten lezen, en mede daardoor ook ontdekt wat me absoluut niet aanspreekt.

Horror

Een horrorfilm heeft me nooit aangesproken, en een horrorboek ook niet. Horror komt op mij over als een wedstrijd ‘wie maakt het engste boek/de engste film’, eng doen om het eng doen dus. Ik ben nogal op mijn nachtrust gesteld, en horror past daar niet zo goed bij 😉

Bouquetreeks

Hoewel ik een vlot geschreven chicklit op zijn tijd best kan waarderen (oa Jill Mansell en Sophie Kinsella), gaat het zoete gezwijmel in de Bouquetreeks-boeken mij te ver. De covers en titels waren voor mij nooit aansprekend, en ik heb nooit het idee gehad dat ik iets miste omdat ik geen bouquetreeks-boekjes las.

Erotische romans

Ja, toen de 50-tinten-grijs-hype ontstond heb ik dat boek ook proberen te lezen. Na 2/3e van het boek heb ik het opgegeven. Ik heb ook een paar keer een voorpublicatie in een tijdschrift geprobeerd, maar het trekt me gewoon niet. Misschien ben ik er ook te feministisch voor: jonge, onervaren vrouw met ‘laag’ baantje wordt verleid door machtige, stoere, sterke man met een ‘hoge’ positie. Dat is eigenlijk waar al die boeken op neerkomen. En ik vind een voorspelbaar patroon echt niet erg, maar ik zie graag dat de vrouwelijke personages wat zelfrespect en kracht hebben.

Moderne literatuur

Ik weet dat ik dit niet hoor te zeggen met mijn achtergrond (Nederlands gestudeerd), maar ik lees zelden tot nooit moderne literatuur voor volwassenen. Wel veel jeugdliteratuur. Wat me zo tegenstaat aan moderne literatuur is iets wat me bij mijn studie ook al opviel: die boeken zijn zo ontzettend somber. Het is net alsof er boven al die boeken een enorme donkere wolk hangt. Die donkere wolk is er ergens kort na de Tweede Wereld oorlog boven komen te hangen, en hij wil maar niet vertrekken. Bij jeugdliteratuur is die donkere wolk er niet, en daarom lees ik wel graag jeugdliteratuur en niet graag (moderne) volwassen literatuur.

Reisverhalen

Sommige mensen zijn er dol op, maar ik vind er echt niets aan. Dat komt misschien omdat ik bij ‘reizen’ ook niet echt de associatie ‘fijne activiteit’ heb, maar ‘lang wachten en veel stress’. Prima als de personages in mijn boek een reis maken, maar meestal gaan ze dan ergens naartoe. Reizen om het reizen heeft me nooit getrokken, niet in boeken en niet in het echte leven. Dus vandaar dat ik dat genre doorgaans oversla.

Sportboeken

Sport… ik heb er niet zo veel mee. Ik doe aan kickboksen, dat vind ik leuk. Maar ik kijk geen wedstrijden op tv en volg weinig tot geen sporters op social media. In de winter kijk ik wel eens schaatsen, maar daar houdt het ook wel bij op. Boeken over sport hebben me nooit echt getrokken, en boeken over sporters al helemaal niet. Dus nee, dat is geen genre wat ik graag lees.

True crime

Hoewel ik dol ben op thrillers en detectiveverhalen, lees ik niet graag true crime. Waarom niet? Omdat ik graag heb dat de boeven blijven waar ze horen: achter tralies of in mijn boek. Ik slaap gewoon een stuk minder lekker als ik weet dat die dingen in het boek echt gebeurd zijn of echt kunnen gebeuren. En (zie horror): ik ben nogal gesteld op mijn nachtrust.

Welke genres lees jij nooit?

18 gedachtes over “Genres die ik nooit lees

  1. Rob zegt:

    Ik denk dat ik binnen élk genre wel een titel zou kunnen waarderen, afhankelijk van hoe het geschreven is. Ik lees bijv. geen YA, maar toen ik de In de voorste linie-serie van Michael Grant ‘moest’ lezen voor mijn werk, was ik daar zwaar van onder de indruk.

    Het enige genre wat me nog niet heeft kunnen bekoren (of in dit geval: opwinden) is Erotisch, maar misschien als het juiste boek op mijn pad komt…

    Like

  2. Lalagè zegt:

    Leuk artikel, ik kan me er grotendeels in vinden! Alleen detectives en thrillers lees ik zelden en ik ben dol op moderne literatuur. Dat is trouwens wel een erg breed genre, dus er zit vast wel wat tussen dat je wel trekt, al snap ik je opmerking dat je het vaak zo zwaar vindt. Zaterdag zag ik een interview met Joost Oomen, schrijver van het Perenlied, die als tegenhanger een vrolijk boek heeft geschreven. Het is wel heel fantasierijk en poëtisch. Zou dat wat voor je zijn?

    Geliked door 1 persoon

    • booksometea zegt:

      Ik ga eens naar Perenlied kijken!

      Uiteraard is Moderne Literatuur een heel breed genre, maar de meeste boeken (zowel voor mijn leeslijst als voor mijn studie) hadden zo’n dikke donkere wolk boven het boek hangen.

      Like

  3. Seasides zegt:

    Ook toevallig dezelfde genres lees ik ook niet . Reisverhalen soms wel als blog of artikel in magazine maar nooit als boek. Ofwel ik bedenk me ooit het boek gelezen van een reis door Africa op de trekker of zoiets . Was heel leuk

    Like

  4. Naomi zegt:

    Leuk om te lezen! True crime vind ik wel heel boeiend, maar er zit verder veel tussen waar ik ook niet aan begin. Sportboeken lees ik ook niet meer, maar grappig genoeg heb ik als kind wel ongeveer de hele serie van Snelle Jelle gelezen. Al was dat misschien ook een beetje omdat ik de rest van mijn leeftijdscategorie al uit had, dus er bleef weinig over…

    Geliked door 1 persoon

    • booksometea zegt:

      Ja dan moet je wat 😉 Zeker als je niet van herlezen houdt. En bij kinderboeken gaat het vaak ook nog om teamspirit, eerlijk spel, hard werken en goed samenwerken. Bij volwassenen draait een sportboek al snel om een enkele sporter (vaak een bekende sporter), die na zijn afgesloten sportcarriere … is gaan doen/heeft meegemaakt/heeft overwonnen.

      Geliked door 1 persoon

  5. Adriaantje zegt:

    Ha, mijn smaak komt redelijk ver overeen met de jouwe:
    Horror en erotische romans, bouquetreeks (komt vaak overeen met de laatste) lees ik nooit.
    Reisverhalen niet echt, maar romans over de plaatsen waar ik geweest ben, dan weer wèl.
    Sport lees ik ook niet en detectives, ja die juist wel en ook de waargebeurde.
    Moderne literatuur lees ik ook niet.

    Like

  6. Niek zegt:

    Ik vind zelf dagboeken niet leuk om te lezen. Buiten dat ik het ergens not done vind om in iemands diepste gevoelens/gedachten te neuzen (ook al hebben ze het zelf uitgebracht) vind ik het ook lastig lezen. Denk omdat het geen verhaal is maar stukjes gebeurtenissen.
    Voor de lijst natuurlijk ook Nederlandse literatuur moeten lezen maar gelukkig werden we daar behoorlijk vrij in gelaten (eisen Nederlandse of Vlaamse schrijver, max 2 boeken van dezelfde schrijver en verder was je vrij). Daarin best leuke boeken gelezen. O.a Hans Dorrestein, ja een zwartgallige man maar boeken zijn ook met humor geschreven. Erg leuk was het complete anti hondenboek, al zou ik dat zelf niet onder literatuur plaatsen zoals dat op school bedoeld was maar docent kende überhaupt Hans Dorrestein niet dus laat staan dat boek. Maar ik ben het wel eens dat veel boeken die donkere wolk hebben al vind ik die persoonlijk niet altijd even storend, dat hangt van het verhaal af.
    Horror boeken kan ik soms wel van ‘genieten’ maar ook dat hangt er weer vanaf hoe het geschreven is. Als het er alleen maar om gaat een zo bloederig mogelijk verhaal neer te zetten haak ik af..
    Erotische verhalen heb ik ook niks mee. 50 shades wel allemaal gelezen maar dat hele erotiek gebeuren kon me niet boeien, doorgelezen vanwege de verhaallijn van de rare dingen die gebeurden en toch nieuwsgierig was wie daarachter zat (dan maar skimmend lezen door dat andere geneuzel).
    En romantische boeken zijn ook niet aan mij besteed.

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.