Het thema van deze week is ‘huis-, tuin- & keukengezelligheid’. Oftewel: boeken die niet gaan over ingewikkelde dingen, maar juist over het dagelijks leven. De gewone dingen: boodschappen doen, eten koken, samen in de tuin zitten, naar school of werk gaan (of juist niet, want vakantie)… Die dingen die het leven normaal maken. Want ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ‘normaal’ is wel iets wat ik de afgelopen twee-en-een-half jaar heb gemist. Vandaag duiken we dus in alles wat gewoon, normaal en gezellig is!

Voor kinderen op de basisschool (4-12 jaar)

De olijke tweeling van Arja Peeters. Dit is een hele oude serie die eens in de zoveel tijd opnieuw leven in geblazen wordt, al dan niet met wat nieuwe verhalen. De tweeling Ellis en Thelma Bongers maken in ieder deel iets anders mee. Vaak klein (op vakantie gaan, een familiefeest, rolschaatsen krijgen, een gemene tante die langskomt) en soms groot (zelf ziek worden, een pyromaan pakken, een gestolen schilderij terugvinden, grote zussen worden). Wel is er altijd veel aandacht voor huiselijkheid in deze boeken, en helpt de tweeling (meestal met frisse tegenzin) ook mee in het huishouden. Er is veel ruimte voor ‘gewoon doen’, en dat maakt het een hele fijne serie voor kinderen die behoefte hebben aan een normaal leven.

Pien en Keet van Katja Reider. Deze serie is heel geschikt voor kinderen die moeite hebben met lezen. Hoewel de taal relatief eenvoudig is, is de inhoud voor iets oudere kinderen. Dat maakt deze serie ook geschikt voor kinderen die blijven ‘hangen’ in de eerste avi-boekjes (waar vaak weinig tot geen verhaal in zit). Pien en Keet zijn vriendinnen en zitten samen in de klas. Ze maken van alles mee, van schoolkamp en slaapfeestjes tot een kat zonder huis en samen op ballet gaan. De boekjes zijn gezellig vormgegeven en geven de ‘lezen is stom want ik kan geen leuke boeken lezen’-kinderen een leukere ervaring dan ‘pim vangt een vis’ of iets dergelijks.

Floddertje van Annie M. G. Schmit. Floddertje, wie kent haar niet? Floddertje is een meisje dat, volledig buiten haar schuld, iedere keer vreselijk vies wordt. Als ze een hondje redt, als ze helpt met tomatensoep maken, als ze gaat verven… iedere keer zitten Floddertje en haar hondje Smeerkees onder de vlekken (en de rest van het huis meestal ook). Verhalen die, in al hun eenvoud, enorm tot de verbeelding spreken (wie kan zich niet voorstellen hoe de tomatensoep van de muren druipt?), en waarbij de creativiteit van de kinderen regelmatig ook beloond wordt (‘wij eisen ijs!’).

Voor de onderbouw van de middelbare school (12-15 jaar)

Iets heel bijzonders van Susin Nielsen. In de boeken van Nielsen is vaak veel aandacht voor huiselijkheid en gezelligheid, en dit boek is daarop geen uitzondering. In het verhaal staat de ontwikkeling van Wilbur centraal, maar hij ontwikkelt zich juist door gewone dingen te ondernemen. Daarnaast zijn er heel veel minderheden in dit verhaal, die allemaal heel gewoon samenleven. Het bijzondere neerzetten als gewoon, en het gewone als bijzonder, daar is dit verhaal heel sterk in.

Omgeruild van Fiona Rempt. Twee meiden die elkaar niet kennen krijgen op hun dertiende verjaardag te horen dat ze bij hun geboorte zijn omgewisseld. Nu moeten ze beslissen bij wie ze willen wonen, maar daarvoor moeten ze wel weten in wat voor huis de ander woont en wat voor leven zij daar heeft. Ze komen met een creatieve oplossing, en het boek heeft (spoiler alert!) een vrolijk einde.

Wij zijn wegwerpkinderen van Thea Beckman. Als je in een gezinshuis of opvanghuis zit, worden hele normale dingen toch heel bijzonder. Zeker als je steeds van het ene opvanghuis naar het andere moet, en als je het label ‘lastig te plaatsen’ krijgt. Niet omdat je nou zo lastig bent, maar omdat ze proberen om broertjes en zusjes niet uit elkaar te halen. Hoe het gewone (een vader en moeder hebben, een thuis hebben, een gezin zijn) bijzonder wordt door de omstandigheden waar je in zit.

Voor de bovenbouw van de middelbare school (15-18 jaar)

Tokio voor altijd van Emiko Jean. Hoe alledaags is het leven aan het Japanse hof? Voor de Japanse troonopvolger is dat heel normaal, maar voor zijn dochter, de Japans-Amerikaanse Izzy, is dat een heel ander verhaal. Net als in The Princess Diaries komt zij er tijdens haar tienerjaren achter dat ze een prinses is, en moet in no time van haar normale leventje afscheid nemen en zich het ‘normale’ Japanse hofleven aanleren – inclusief duizend jaar aan tradities. Izzy was nooit Amerikaans genoeg, maar is ze wel Japans genoeg? In welke wereld hoort ze thuis, en waar voelt zij zichzelf nog het meeste thuis?

Op kot van Marita de Sterck. Nina gaat op kamers, en komt vanuit een heel erg beschermde omgeving (haar ouderlijk huis in een klein dorpje) in de grote stad terecht, tussen allemaal andere studenten. Niet alleen moet ze ontdekken of de studie wel iets voor haar is, ook moet ze haar draai vinden in de stad, haar nieuwe leven opbouwen (koken blijkt best lastig als je nog nooit gekookt hebt) en zich verhouden met haar huisgenoten, die allemaal heel anders zijn dan zij. Nina bloeit op, maar gaat ook het gevecht aan met de spoken uit haar verleden. Dat lukt haar omdat ze in haar studentenhuis een nieuwe basis vindt, en onverwacht zelfvertrouwen opdoet door op eigen benen te gaan staan. En op de momenten dat dat niet lukt, zijn haar huisgenoten altijd bereid om samen te koken, een biertje te drinken of gewoon slap te ouwehoeren aan de keukentafel.

Niets te verliezen van Sarah Dessen. Normaal is niet normaal als je om de haverklap verhuist. Maar het voordeel is dat je steeds een nieuw normaal kan uitvinden en steeds een nieuwe jij kan neerzetten. Dat is dan ook wat Mclean iedere verhuizing doet. Tot het moment dat ze in Lakeview aankomt. Daar blijkt haar buurjongen te vallen op een versie van zichzelf die ze bijna kwijt was: haar vroegere ik. Kan Mclean haar rollen van zich afschudden en haar normale, gewone zelf zijn voor haar vader besluit dat het weer tijd is om te verhuizen?

Voor volwassenen

Columns van Silvia Witteman. Sylvia Witteman schrijft op humoristische wijze over het dagelijks leven. Van jonge moeder in Den Haag, via moeder van drie kinderen in Amerika naar moeder van drie pubers in Amsterdam en nu moeder van nog twee thuiswonende (bijna) volwassen kinderen. Er zijn verhalen over de katten, verhalen over koken, over de feestdagen, eten, het huishouden, boodschappen doen, struinen over de markt en observaties uit het dagelijks leven.

De moedermaffia van Kerstin Gier. Dit is een serie die van origine uit Duitsland komt, en waar verrassend veel huiselijkheid in zit. Constance krijgt van de ene op de andere dag te horen dat haar man van haar wil scheiden, en dat het ‘het beste voor iedereen’ is als zij met de kinderen uit het appartement vertrekt en in het huis van haar overleden schoonmoeder gaat wonen. Na een flinke opruimsessie kan ze daar inderdaad wonen, en probeert contact te leggen met de moeders uit de buurt. Dat blijkt nog niet zo makkelijk, en al snel komt Constance erachter dat ze beter af is zonder deze moederclub. Ze richt haar eigen clubje op, met normale moeders. Ondertussen lees je mee op het besloten forum van de perfecte moeders, die helemaal niet zo perfect blijken te zijn… 😉

Volwassen worden is optioneel van Marloes de Vries. Dit zijn stripjes over volwassen worden terwijl je eigenlijk niet weet hoe dat moet. Hoe de hell gaat je beste vriendin een baby in leven houden? Want een vetplant is voor jou al een uitdaging! En waarom heeft iedereen een vijfjarenplan of zelfs een tienjarenplan en jij net aan een ditgaanwevanavondeten-plan? Daar weet deze Nederlandse illustrator allerlei gezellige, grappige en herkenbare stripjes over te maken. Ook leuk als cadeautje!

Om voor te lezen

Lekker weertje koekenpeertje van Carry Slee. Samen met Iris en Michiel ga je alle seizoenen en hun huiselijke hoogtepunten langs. Van lammetjes in de lente en met zonder jas naar buiten, via kersen eten, een dagje naar het strand en barbequen in de zomer, kastanjes rapen en eikelpijpjes roken in de herfst tot aan sneeuwpoppen maken en schaatsen in de winter, alles komt voorbij. Bonus is dat als jij of je kind niet van zomer houden, jullie gerust een ander seizoen uit kunnen zoeken om voor te lezen!

Wiele wiele stap van Miep Diekmann. Dit zijn gedichtjes over de kleine grote bijzonderheden die peuters tegenkomen: een roltrap (‘nu een reuzestap… dahag, roltrap!’), achterop de fiets zitten, zelf leren fietsen, een bordje pap eten, een ballon opblazen (en laten knallen 😉 )… Erbij zitten prachtige herkenbare tekeningen van The Tjong-Khing, die het gedichtje steeds perfect illustreren.

Jip en Janneke van Annie M. G. Schmit. Ja, deze is wat ouderwets, maar huiselijk is het wel! En je beer een boterham met hagelslag proberen te voeren, op de muren tekenen, bloemen plukken, vadertje en moedertje/schooltje/buiten spelen, hutten bouwen, met treintjes en poppen spelen en ijsjes eten zijn van alle tijden. Sla je de verhalen over de voddenman en de schillenboer gewoon over, dat kan best.

Nog niet genoeg boekentips? Deze bloggers hebben ook een aflevering van ZomerLezen gemaakt!
Ann van Boekbabbel
Luna van Leesdame
Maria van Leven Lezen en Genieten

ZomerLezen is een initiatief om te voorkomen dat kinderen tijdens de zomer zakken in leesniveau. Omdat ik van mening ben dat het gezien de leescrisis niet meer dan normaal is dat iedereen gaat lezen (goed voorbeeld doet goed volgen enzo), bied ik boekentips voor alle leeftijdsgroepen aan, plus boeken om voor te lezen. Bijna alle boeken die ik tip, zijn te leen bij de bibliotheek, dus meedoen kost je niet meer dan een bibliotheekabonnement. In Nederland is lidmaatschap van de bibliotheek voor kinderen en jongeren tot 18 jaar gratis.