Mauw! Ik, Veerle de Kat, neem Nienke’s blog weer eens over. Want a) het is al een poosje geleden dat jullie iets van mij hoorden en b) ik heb jullie heel veel te vertellen!

Nienke is inmiddels weer aan het werk. Ze was een paar maanden veel thuis, maar nu is ze al een paar weken weer vaker weg en dan ook heel lang. Dat vind ik niet zo leuk. Want ja, ik slaap wel veel, maar het slaapt gewoon veel fijner als Nienke in de buurt is!

Daarom vond ik de warme dagen stiekem ook niet zo heel erg. Nienke bleef dan namelijk in de woonkamer zitten om te bloggen in plaats van boven, en ik vind het veel fijner in de woonkamer! Daar zijn fijne banken en mijn mandje en mijn bakje brokjes, dus daar is het fijn. Boven vind ik het minder fijn. Al heeft Nienke daar ook een paar zachte dekentjes voor mij neergelegd en is er een raar klein doosje waar ik graag mee knuffel.

Dat doosje bevat thee met valeriaan, Veerle. En eigenlijk is het niet de bedoeling dat je daarmee knuffelt.

Nou, jammer dan. Dat doosje is nu van mij! Moet jij maar beneden werken.

Goed, waar was ik… Owja, Nienke is weer aan het werk. Laatst had ze een leuk verhaal: er was een leerling jarig, en die leerling is fan van een bepaalde serie. Leerling had ook kleding aan van die serie. Nienke heeft toen in de pauze een soort kaart gemaakt op de computer (met plaatjes uit die serie), en daarmee mocht de leerling langs een paar groepen. De leerling vond dat heel erg leuk en straalde de hele dag!

We hebben de leerling zelfs voor die dag omgedoopt tot diens favoriete personage. Zelden zo’n blije leerling gezien!

En je had ook twee leerlingen betrapt ergens op, toch?

Nou, betrapt is een groot woord. De twee leerlingen moesten iets opruimen, en dat deden ze met opzet zo klungelig mogelijk. Dit in de hoop dat ik zou zeggen dat ze het niet hoefden te doen. Ik heb toen gezegd dat ik daar niet intrapte, en dat ze het gewoon moesten doen. Toen kreeg ik twee betrapte grijnzen retour… En ze gingen alsnog normaal aan de slag.

Dan snap ik wel dat je soms moe bent als je thuis komt. Als je de hele dag moet snappen wat al die leerlingen van je willen…

Ja, Veerle, van werken wordt je moe.

Ben je dan ook te moe om een boek te lezen?

Soms wel. Maar meestal is het zo dat na een werkdag mijn hoofd gewoon te vol zit. Dan is TV kijken en/of een beetje gamen makkelijker.

Owja, dan doe je dat spel met dat eiland he?

Animal Crossing bedoel jij. Ja, dat klopt. Daar moet ik niks en mag ik gewoon doen waar ik zin in heb. Of dat nou bomen schudden, insecten vangen, vissen of knutselen is.

Maar je knutselt ook al in het echte leven! Zowel op je werk als thuis! Waarom ga je dat dan in een spelletje doen?

Omdat dat soms makkelijker is. Op knopjes drukken is een stuk minder ingewikkeld dan een kleur kiezen om mee te kleuren of iets doen met naald en draad.

Hmm… Maar met die knopjes kun je mij niet aaien!

Nee, dat klopt. Maar even heel eerlijk: dat is ook niet altijd handig met een potlood of naald en draad in m’n handen.

Waarom leg je dat dan niet weg? Dan kun je mij knuffelen!

Omdat jij niet altijd wil knuffelen, Veerle. Soms wil jij ook gewoon even rust. Dan heb ik graag iets te doen met m’n handen.

Mauw… vooruit dan maar weer… Maar ik wil wel extra snoepjes!

Veerle, ik betaal jouw volledige blogvergoeding in snoepjes en knuffels, deal?

Deal!