Dit jaar bestaat BookSomeTea vijf jaar. Daarom neem ik jullie vandaag mee op een trip down memory lane. Waarom begon ik ooit met mijn blog, welke keuzes maakte ik en sta ik nog steeds achter die keuzes?

Waarom begon ik ooit met bloggen?

Dat was eigenlijk heel simpel: ik wou een arbeidsritme behouden. Ik wist namelijk dat ik minstens een paar maanden werkloos zou zijn. Hoe ik dat wist? Omdat mijn tijdelijke contract (ziektevervanging) eind november af liep en de participatievacatures pas weer half februari online komen. Dat betekent dat je niet voor 1 maart kan starten, en dat is dan eerder 1 april of 1 mei. Ik wist dus dat ik mezelf een aantal maanden bezig zou moeten houden (ja, naast solliciteren en netwerken).

Daarnaast was mijn blog niet alleen iets voor mezelf, om dat arbeidsritme te behouden, maar ook iets waarmee ik aan een werkgever kon laten zien dat ik niet alleen maar op de bank voor me uit had zitten staren. Ik had een project opgepakt, mezelf dingen geleerd en eigen gemaakt, ik had iets bereikt. Dat was het idee.

Om me voor te bereiden haalde ik De Kleine Bloggen voor Dummies uit de bieb. Niet alle informatie uit dit boekje was nog relevant, maar ik pikte er toch ook een aantal goede tips uit. Dingen als publiceren op een vaste dag en vaste tijd, een niche kiezen en hoe je sociale media kunt inzetten voor je blog.

Welke keuzes maakte ik?

Allereerst was het voor mij belangrijk dat ik niet ‘de zoveelste blogger met een beperking/aandoening die daarover blogt’ werd. Mijn blog was immers ook een visitekaartje naar werkgevers toe, en aangezien ik niet wilde aangenomen op ‘de zakjes geld’ maar op mijn talenten, wilde ik me breder profileren dan alleen mijn autisme.

Dus moest ik een andere niche kiezen. Nu heb ik de mazzel dat ik door mijn autisme een paar ‘fiepjes’ heb (ja, dat wordt ook wel preoccupaties genoemd, maar dat vind ik een stom woord. Het klinkt te negatief, zeg maar). Ik besloot dus om mijn fiepjes (boeken/lezen/de bibliotheek en thee) om te zetten in mijn niches.

Ook de naam van mijn blog was belangrijk. Ik heb diverse combinaties van ‘boeken en thee’ door Google getrokken om ervoor te zorgen dat ik een naam koos die paste bij de door mij gekozen niches, maar niet te veel leek op namen die andere bloggers al hadden. Boeken&Thee viel daardoor af, want indertijd was er een blog van een paar christelijke dames dat Boekjes en Thee heette, en gezien de boeken die ik lees dacht ik niet dat we elkaars doelgroep nou echt goed zouden kunnen bedienen.

Bij die naam moest ik ook rekening houden met de frequentie waarin blogs online kwamen en over welke onderwerpen die blogposts gingen. Door voor ‘some tea’ te kiezen, legde ik de focus op boeken, maar kon ik ook af en toe over thee bloggen.

In eerste instantie kwamen de blogposts om de dag online, maar ik merkte al snel dat dat te veel gedoe in mijn hoofd werd. Dus koos ik voor 3 keer per week, op vaste dagen. Op die manier had ik de duidelijkheid waar ik behoefte aan had en wist ik dat ik het tempo vol kon blijven houden. Ook gaf ik mezelf daarmee de ruimte om af en toe wat langer aan een blogpost te werken: een blogpost waarvoor ik bijvoorbeeld wat meer onderzoek moest doen of een blogpost die mij meer denkwerk kostte. Ook het tijdstip paste ik aan: van 9 uur ’s ochtends naar 7 uur ’s ochtends. Dat laatste leverde me meteen meer lezers op 😉

Ik wilde ook niet alleen maar recensies plaatsen. Ten eerste omdat ik geen ‘recensieblog’ wilde worden, en ten tweede omdat ik al snel merkte dat recensies niet zo goed gelezen werden. Daarnaast speelde ook mee dat ik ook nog boeken voor mezelf wilde blijven lezen, die niet gerecenseerd moesten worden. Mijn blog was immers mijn ‘werk’, en lezen was mijn hobby. Daar moest nog wat onderscheid tussen zitten. Inmiddels maak ik de keuze om oudere boeken niet meer te recenseren. Wel noem ik die boeken soms bij ZomerLezen of in andere verzamelblogs.

Ik sloot me ook aan bij ‘The Friday Five’. Daar heb ik best een poos aan meegedaan, maar op een gegeven moment merkte ik dat ik steeds bij dezelfde boeken uit kwam. Dat haalde voor mij het plezier uit het meedoen met deze tag, en ik zag ook dat ze niet goed gelezen werden. Daarom besloot ik niet meer mee te doen met deze tag.

Sta ik nog steeds achter die keuzes?

Ja, ik sta nog steeds achter deze keuzes. De keuzes waar ik niet meer achter sta (zoals de dagen en tijden van publicatie) heb ik al gewijzigd, dus op dit moment sta ik achter alle keuzes op mijn blog.

Ik sluit niet uit dat er in de toekomst alsnog dingen veranderen. Ik ben bijvoorbeeld aan het kijken naar de verdeling van ZomerLezen, want dat loopt nu af als tweederde van het land nog vakantie heeft. Dat vind ik eigenlijk niet zo’n succes, dus ik ben aan het kijken of dat anders kan.

Maar voor nu ben ik lekker aan het bloggen, en ik verwacht dat ik daar nog wel een poosje mee door kan gaan!