Het verhaal

Rosalyn Quest is zeventien jaar, en ze is een dief. Een meesterdief. Haar moeder is ook dief, en haar tante ook. De Quests zijn een van de oudste dievenfamilies ter wereld, en ze zijn gespecialiseerd in voorwerpen van grote waarde uit zwaar beveiligde huizen stelen voor hun opdrachtgevers.

Maar Rosalyn wil ook een gewone tiener zijn: op turnkamp, studeren, andere jongeren ontmoeten, vrienden hebben. Haar moeder wil daar niets van weten. Dus bedenkt ze een plan, een plan om haar eigen toekomst terug te stelen…

Op het moment dat Rosalyn haar plan ten uitvoer brengt, wordt haar moeder ontvoert door de mensen die op dat moment aan het bestelen zijn. Het losgeld is torenhoog. Zo veel geld kan de familie Quest niet in een paar dagen bij elkaar krijgen. Rosalyn realiseert zich dat er maar een mogelijkheid is om haar moeder terug te krijgen: de Dievenspelen winnen. Dan mag ze een wens doen, en kan ze haar moeder bevrijden. Maar de Dievenspelen zijn niet zonder gevaar…

Mijn mening

Spannend verhaal over familie, vertrouwen en verraad. Het is geen heel diepgaand verhaal, maar het leest lekker weg. Ik denk dat de beste omschrijving ‘als James Bond een tienermeid was en een dief in plaats van een spion’ is. Dat is een beetje de sfeer, zeg maar.

In het begin vond ik het lastig om me te verplaatsen in Rosalyn. Ze is geen makkelijk personage. In de loop van het verhaal wordt het steeds makkelijker, wanneer Rosalyn eigenlijk een steeds normalere tiener wordt die toevallig een bijzonder ‘beroep’ heeft.

Je moet even in het verhaal komen, maar dan leest het steeds sneller. Op het einde kon ik zelfs niet meer stoppen en vlogen mijn ogen over de bladzijdes. Het werd steeds spannender en ik wilde weten hoe het afliep!

Ik had wat moeite met de etnische balans in het verhaal: wel mensen van kleur, maar allemaal uit ‘eerste wereld landen’, westerse/verwesterde landen dus. Afrika als continent werd volledig overgeslagen. Er zat ook niemand uit Rusland in, of een Arabisch land, of een (relatief) arm land. Als je dan toch een internationaal gezelschap bij elkaar zet, zorg dan dat iedereen vertegenwoordigd is. Ik bedoel: in Dubai zijn volgens mij genoeg rijke mensen om te bestelen, dus dan zou het logisch zijn als daar ook een dievenfamilie of dievengilde zit.

Er waren twaalf deelnemers, maar drie vallen zonder te zijn genoemd af. Dat vind ik een zwaktebod: maak er dan vanaf het begin negen van. Of breng die drie afvallers op de een of andere manier alsnog in het spel (een afvaller omruilen bijvoorbeeld, of een zwak teamlid eruit mogen kicken zonder dat je weet wie je ervoor terug krijgt). Dat zijn dingen die prima in het verhaal zouden passen. Maar gewoon drie mensen ongezien laten afvallen voelt alsof je alleen twaalf deelnemers hebt opgevoerd omdat het dan wat meer lijkt op De Hongerspelen.

Dit boek is een D-boek op basis van de leeftijd van de personages, maar het zou qua tempo en complexiteit ook een C-boek kunnen zijn. Ik denk dat dit veel jongere lezers ook aanspreekt, en ik zou een dertienjarige eerder dit boek laten lezen dan Moordgids voor Lieve Meisjes of De Hongerspelen.

Sommige dingen gingen wel erg makkelijk of waren wel iets te toevallig. Hoe realistisch is het dat je op het moment dat het jou uitkomt een auto kunt jatten, of dat je, als je vastzit op een balkon, op het buurbalkon een wildvreemde treft die jou kan helpen? Of dat je, als je je in een gezelschap vol dieven bevindt, niet merkt dat je zelf gerold wordt, terwijl je zelf ook een dief bent? Hoe realistisch is het dat je met een druk op de knop meteen de informatie krijgt die je zoekt? Juist.

Het plot had iets beter uitgewerkt kunnen worden, want de ontknoping komt nu een beetje uit de lucht vallen. En dat is jammer, want achter die ontknoping zit een enorm verhaal. Ik hoop dat dit verhaal goed uitgewerkt wordt in het tweede deel (Lewis werkt op dit moment aan dit deel), want daar liggen echt nog wel wat kansen en mogelijkheden.

Dit is lekker leesvoer, bijna fastfood-leesvoer, geschikt voor op vakantie. Omdat er veel in gereisd wordt, is het (denk ik) extra leuk om te lezen als je zelf ook op reis bent. Het is spannend, verrassend en ik denk dat het ook geschikt is voor jongens, aangezien er nogal wat stoere acties in voorkomen.

Dit boek is een aanrader voor iedereen die zin heeft in een lekker spannend maar niet te spannend verhaal, die houdt van slimme trucjes en die graag leest over de rijksten der aarde – en hoe die opgelicht worden. Voor iedereen die zin heeft in fastfood-leesvoer en vooral iets wil lezen om te ontspannen.

Dit boek is vertaald door Karin de Haas