Recensie: ‘In steen gebrand’ van Rebecca Yarros (Fourth Wing #1)

Het verhaal

Violet Sorrengail heeft haar hele jeugd gestudeerd om scribent te worden aan Basgaith, het oorlogscollege waar iedere jongvolwassene van Navarre de dienstplicht moet vervullen. Maar Generaal Sorrengail (lees: de moeder van Violet) heeft anders besloten: Violet moet en zal een Drakenrijder worden.

Rijders, dat zijn de elite. Maar het is ook het gevaarlijkste college om in te zitten, aangezien meer dan de helft van de eerstejaars sterft. Draken binden zich niet aan zwakkelingen. Ze verbranden zwakkelingen levend. Letterlijk. Daarnaast zijn de trainingen ook niet zonder gevaar (vechten op leven en dood, levensgevaarlijke klimpartijen), en veel andere cadetten willen Violet graag dood hebben. Omdat ze haar als de zwakste schakel in de Wing zien, maar ook omdat ze de dochter is van Generaal Sorrengail. Onder de cadetten zitten namelijk nogal wat kinderen van de rebellen, die gemarkeerd zijn met een rebellenrelikwie. Dit zijn de kinderen de opstandelingen, en Violets moeder heeft veel van hen eigenhandig geëxecuteerd.

Een van deze rebellenkinderen is Xaden, die veel te aantrekkelijk is en veel te duidelijk laat blijken dat hij niets liever wil dan dat Violet sterft – liefst door zijn toedoen…

Mijn mening

Dit is een ontzettend gaaf fantasyverhaal met een origineel idee: de band met een draak verdienen, waardig zijn, door je karakter, je persoonlijkheid en je (innerlijke) kracht. Het is een verhaal dat gaat over ontdekken wie je bent als anderen daar een ander idee over hebben en je in hun mal proberen te passen, en over worden wie je werkelijk bent.

Wat ik wel jammer vond: het jatwerk uit andere bestsellers. ‘Blijf leven’ als advies van iemand die zich opwerpt als een mentor (De Hongerspelen), praten met je geliefde/krachtpartner in elkaars hoofd (Glazen Troon/ATOCAR), de sfeer van de Onverschrokken van Divergent… Ik vond dat overbodig, want het verhaal heeft zelf genoeg te bieden zonder dat het zo op de eerdere succesnummers moet leunen.

Het verhaal neemt de tijd om op te starten, misschien wat te veel tijd, dat moet blijken uit het tweede en derde deel. Door die lange aanloop had ik het bijna weggelegd en niet meer uitgelezen. Ik vond ook dat de laatste plotwendingen een beetje uit de lucht kwamen vallen, daar hadden iets meer aanwijzingen voor mogen zijn. Misschien dat dit in het tweede deel beter wordt, nu voelt het verhaal nog een beetje uit evenwicht.

Er zit een non-binair personage in het verhaal, maar dat voelt een beetje als ‘expres opgevoerd voor de inclusie’. Het is ongeveer een alinea en meer dan bestaan voegt hen niet aan het verhaal toe. Dan vind ik het zonde om een dergelijk personage op te voeren, alleen maar om inclusie-punten te scoren. Geef iemand dan ook een echte rol in het verhaal.

Ik vond de vertaling en redactie slordig: nachtjurk, vort maken, alcoholische rank… Dat is ontzettend zonde, want dit verhaal is meer waard. De basis van het verhaal is namelijk ontzettend sterk, ook met de kanttekeningen die ik hier nu plaats bij bepaalde keuzes van de auteur. Een nachtjurk noemen we in het meestal een nachthemd of een nachtjapon en het is ‘voort maken’ of ‘vort’ (dat laatste zeg je overigens meestal tegen een hond en niet tegen een mens). Ik snap dat er wat druk op de vertaling heeft gezeten vanwege het enorme succes van de originele (Engelstalige) edities, maar dan vind ik nog steeds dat je de redactie niet hoeft weg te bezuinigen.

Het verhaal begint met triggerwaarschuwingen en is echt voor volwassenen. Er zitten 18+ scènes in, en eehm… tamelijk expliciete. Ik zou dit verhaal dan ook niet zomaar aan een jongere onder de 18 jaar aanraden. Daarnaast zijn er ook triggerwaarschuwingen voor geweld, verwondingen, oorlog en nog zo een aantal dingen. Ik vond als volwassene die triggers meevallen, maar ik kan me voorstellen dat iemand die net 18 is en gevoelig is voor een van deze triggers er anders op reageert. Ik vermoed dat ik door de vele thrillers die ik gelezen heb iets meer immuun ben 😉

Het eerste deel eindigt met een enorme cliffhanger, en mede daardoor wil ik eigenlijk gelijk deel twee lezen. Ik moet nog een paar weken wachten voor ik bij de bieb aan de beurt ben, maar misschien ga ik deze serie wel gewoon kopen, lezen en in mijn boekenkast zetten…

Dit boek is vertaald door Mandy van Oirschot

17 gedachtes over “Recensie: ‘In steen gebrand’ van Rebecca Yarros (Fourth Wing #1)

  1. ChrisTurtle zegt:

    Ik vond hem heel gaaf en kan niet wachten tot je ook in deel 2 begint haha.

    ik vond de inclusie een mooi deel er van. Violet zelf is chronisch ziek/zwak, haar gebarentaal sprekende scribe vriendin, verschillende huidskleuren duidelijk aanwezig, bisexualiteit aan alle kanten en Heaton, al had ik idd bij het voorstellen van Heaton een grotere rol verwacht. Maar misschien is het ook wel gaaf dat bij-personages ook soms gewoon non binair zijn gewoon omdat ze nou eenmaal bestaan 😂

    Sowieso had het boek ontzettend veel personages wat ik soms niet zo goed uit elkaar kon houden. Wie was dat nou ook alweer 😅😅 maar ik merk bij boek 2 al dat soms het ‘vergeten’ boek 1 personage eens wat meer aandacht krijgt dus ik hoop dat de hoeveelheid verhaal en personages in 1 vooral world building was dat ze in boek 2 en 3 niet ineens uit de lucht komen vallen ofzo (tenzij ze vd parapet mieteren)

    Gaaf boek, zeker weten 🙂

    Hoop dat je bieb ff opschiet met Iron flame

    Like

    • booksometea zegt:

      Ik sta nu 4e en de bieb heeft 6 exemplaren, dus ik verwacht met een week of 3-4 het boek in huis te hebben!

      Het bezwaar met non-binaire personages is voor mij dat het in het Nederlands heel gekunstelde zinnen oplevert. Ik zou eigenlijk wel eens van de community willen horen hoe zij dat graag opgevangen/opgelost zouden willen zien: dat het een mooie zin blijft en je ook het non-binair zijn erin kan houden.

      Like

      • ChrisTurtle zegt:

        Ben ik het helemaal mee eens dat het in het Nederlands soms klungelig klinkt en vreemde zinnen maakt. In het engels was they/them om een onbekend geslacht 1 persoon aan te duiden al heel lang een ding dus om daarmee een nonbinary persoon aan te duiden is niet heel vreemd en moeilijk.

        in het Nederlands moet ik meer moeite doen met zinsopbouw om het grammatisch correct te krijgen en twijfel ik vaak over hoe het dan werkt. Het vergt veel meer oefening en aandacht dan in het Engels en dan nog twijfel ik of ik het wel goed doe. Ik zou het idd liever van een persoon zelf horen hoe diegene graag benoemd word want als ik ga improviseren word het lastig 😛 Ik neem de moeite wel maar het rolt niet zo natuurlijk als they/them wel doet. Nou vind ik sowieso dingen uitdrukken in het Nederlands al veel ingewikkelder dan in het Engels 😅 doe mij maar gwn lekker Engels kletsen das allemaal veel simpeler en speelser 😂

        Like

  2. Laurie zegt:

    Over de vertaling heb ik meer klachten gehoord, is een beginnend vertaler. Ik las het al in het Engels en eerlijk gezegd ben ik daar nu blij om. Gedachtespinsel: is de vertaler misschien een Vlaming?

    Like

    • booksometea zegt:

      Bij een beginnend vertaler zou ik juist verwachten dat de redactie wat extra oplet/meekijkt. Streektaal is iets anders dan gesproken taal, en het lijkt erop dat dat onderscheid niet goed is gemaakt bij deze vertaling.

      Like

      • Laurie zegt:

        Ik heb geen idee, maar doordat ik meer klachten heb gehoord ben ik niet bereid dit boek in het Nederlands uit te proberen. Er schijnen nog wel meer dingen in te staan die echt niet kloppen.

        Like

  3. Maria zegt:

    Wat ik enorm tof vind: de hoofdpersoon heeft een bindweefsel aandoening (EDS). Ze heeft daardoor veel pijn, maar heeft ook veel meer veerkracht ontwikkeld. Ze is niet zwak en zielig, maar heeft andere sterke eigenschappen.

    De schrijfster en haar kinderen hebben deze aandoening ook. Dit is het eerste YA-boek ooit waarbij de hoofdpersoon dit heeft en daarmee erg tof voor mensen die dit herkennen.

    Geliked door 1 persoon

    • booksometea zegt:

      Dat is zeker tof, al wordt EDS nergens expliciet genoemd in het boek. Maar de boodschap dat kracht zich op verschillende manieren kan manifesteren, dat vind ik inderdaad een mooie boodschap in dit verhaal.

      Like

  4. rinapka zegt:

    Ik merk wel dat veel mensen dit boek boeiend vinden, helaas trekt het mij niet (smaken verschillen) maar er blijft nog genoeg voor me over 😉

    Like

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.