Het verhaal

Vijftien jaar geleden sloten Maridriana en Ithicana een verdrag. Als Maridriana Ithicana 15 jaar niet aan zou vallen, zou Ithacana, dat alle handel controleert, op nader te bepalen goederen minder tol vragen. Als symbool van deze vrede zou de dierbaarste dochter van de koning van Maridriana uitgehuwelijkt worden aan de koning van Ithicana.

Inmiddels zijn de vijftien jaar verstreken, en de koning van Maridriana moet ‘zijn dierbaarste dochter’ uithuwelijken. Van dierbaar is geen sprake: de koning heeft behoorlijk wat dochters gekregen (bij verschillende vrouwen) en ze zijn allemaal vanaf het moment dat het verdrag gesloten werd in een geïsoleerd huis in de woestijn grootgebracht en opgeleid. Tot goedgetrainde spionnen, wel te verstaan.

Lara is degene die uiteindelijk uitgehuwelijkt wordt, al was dat niet het plan wat haar vader en zijn adviseurs bedacht hadden. Maar ze moeten het ermee doen. En dus gaat Lara naar Ithicana, vastbesloten om het Koninkrijk der Bruggen, wat haar volk al jarenlang onderdrukt, te verraden. De Ithicanen vermoedden dat ze iets van plan is, en schermen haar af van alles op Ithicana.

Langzaam maar zeker weet ze echter een band te smeden met de koning en de Ithicanen. Terwijl ze dat doet, ontdekt ze wat de ware aard is van Ithicana en van haar vader, de koning van Maridriana. En ze wordt verliefd op de koning van Ithicana… Kan Lara haar opleiding en alles wat ze altijd heeft geloofd overboord gooien voor de liefde voor het te laat is?

Mijn mening

Dit boek heeft een trage opbouw. Gewoonlijk wordt die tijd dan gebruikt voor world building, maar ook die is hier nogal vaag. Alle achtergrond die ik hierboven schets, de eerste twee alinea’s zeg maar, wordt je eigenlijk niet verteld, en dat vind ik een gemis in dit verhaal. In het begin lees je dus vooral twee mensen die vanwege een 15 jaar oud verdrag aan elkaar zijn uitgehuwelijkt en elkaar voor geen meter vertrouwen maar het met elkaar moeten zien te rooien want dat is nou eenmaal zo afgesproken. Daar had wat meer van gemaakt kunnen worden, naar mijn mening.

Ik vond het ook jammer dat er zo veel ‘jatwerk’ uit De Hongerspelen in zit. Ik snap dat het verleidelijk is om dat soort boeken te imiteren, maar echt netjes of origineel is het niet. Wat dit boek onderscheidend had kunnen maken was de worldbuilding, maar zoals gezegd: die is minimaal tot niet aanwezig.

Op een gegeven moment komt de vaart erin, en toen heb ik het ook in een paar avonden uitgelezen. Het is namelijk best een lekker leesboek, prima voor een (paar) avonden of bijvoorbeeld een luie vakantie, en daar zou ik het dus ook zeker voor aanraden

De persoonlijke ontwikkeling van beide personages had, naar mijn mening, wat beter uitgewerkt kunnen worden. Misschien komt dat nog in volgende delen? (Nee ik vraag hier niet om spoilers, dit is gewoon iets wat ik me afvraag zonder dat ik gespoilerd wil worden)

Ik had wat meer nadruk op de spionage-kant wel kunnen waarderen. Het is nu vooral veel wachten en oorlog en storm en wachten en oorlog en storm. Dat had in mijn ogen beter gekund, meer balans, of gebruik de momenten dat er gewacht wordt voor het schetsen van de geschiedenis van deze twee landen.

Ik zou zeggen dat dit goeie tussendoor-fantasy is. Het vraagt niet zo veel investering van je dat je volledig opgeslokt wordt door dit boek, maar is wel onderhoudend genoeg om lekker leesvoer te zijn. Dat is een zeldzame combinatie in het fantasygenre, dus dat mag ook wel eens benoemd worden.

Is dit de geweldigste fantasy ooit? Nee, in mijn ogen niet. Is het een serie die ik blijf lezen? Ja. Deel twee is op het moment van schrijven al onderweg naar mij. Heb je dus zin in fantasy, maar niet in volledig opgeslokt worden en juist wel in lekker lui lezen? Dan is dit jouw nieuwe boek.

Dit boek is vertaald door Valerie Janssen