Het verhaal

Jackie Laurijssen is net afgestudeerd als criminologe (gespecialiseerd in seriemoordenaars), en loopt nu mee met de politie in Rotterdam. Als er in Leiden een studente wordt opgehangen aan het gebouw van de (beruchte) studentenvereniging Minerva, wordt er versterking gevraagd door de recherche uit Leiden aan het team in Rotterdam. Omdat Jackie qua leeftijd het dichtst bij de studenten zit, krijgt zij de opdracht om met een aantal leden van de studentenvereniging in gesprek te gaan.

Teamleider Joszef Daalderop krijgt Jackie in zijn team en werpt zich op als een mentor voor haar. Hij neemt haar onder zijn vleugels, leert haar hoe ze zich op een plaats delict moet gedragen en helpt haar om zich staande te houden in een team wat niet blij is met een ‘groentje’ erbij, en al helemaal niet een groentje dat zomaar de leuke en belangrijke klusjes krijgt.

De zaak is ingewikkeld. Niet alleen omdat er al snel een tweede slachtoffer valt, een slachtoffer dat ogenschijnlijk geen verband heeft met het eerste slachtoffer, maar ook omdat leden en oud-leden van Minerva niet heel blij zijn met het feit dat de politie nu opeens meekijkt in hun vereniging. De huidige voorzitter (preses) krijgt met nogal wat druk van oud-leden te maken om vooral niet mee te werken met de politie. De oud-leden zeggen dat ze het belang van de vereniging voorop hebben staan, maar preses Elzemiek twijfelt aan die verklaring. Als ze het goed heeft, kan dat haar veel opleveren. Maar als ze het fout heeft…

Langzaam maar zeker wordt duidelijk wat er werkelijk speelt en waarom deze moorden gepleegd worden.

Mijn mening

Ik vond dit een fijne detective (want: aangewezen speurder) met iets wat ik extra lekker vind in een detective: de speurder moet een gesloten wereldje binnen zien te komen. Het is niet de spannendste thriller ooit, maar wel heel fijn leesvoer.

Het verhaal verspringt in plaats en tijd, en springt heen en weer tussen personages. De tijd is steeds duidelijk aangegeven, maar vaak duurt het een aantal regels tot een halve pagina voor je er weer achter bent welk perspectief je nu leest. Daar had misschien nog iets in gedaan kunnen worden, bijvoorbeeld door de locatie of zelfs het personage aan te geven.

Daarnaast heb ik ook 1 klein foutje gevonden: een slachtoffer is niet bij naam genoemd en even later wordt gedaan alsof we allemaal die naam kenden. Dat vond ik jammer, want dit is best een belangrijk slachtoffer om ‘even’ aan voorbij te gaan.

Voor de ervaren thrillerlezer is de dader al snel duidelijk, maar de weg daarnaartoe is fijn. Het is meer een whydunnit dan een whodunnit, maar dat vond ik voor de afwisseling best fijn.

Het motief en de link met de titel hadden iets beter uitgewerkt kunnen worden, en misschien ook met iets meer spanning gebracht kunnen worden. In het nu maken bepaalde mensen zich heel erg druk, maar waarom precies blijft lang onduidelijk en komt dan opeens als een duveltje uit een doosje tevoorschijn. Dat had, naar mijn mening, beter opgebouwd kunnen worden. Zeker als je vooral inzet op een whydunnit en niet op een whodunnit.

De sfeer in dit boek is gemoedelijk, bijna cozy, ondanks het heftige thema achter het verhaal. Het is geen hak elkaar de pan in-boek, maar dat vind ik wel fijn. Het verhaal leest vlot, ook op het moment dat de puzzel nog opgebouwd wordt.

Dit is een fijn boek over een serieus onderwerp. Ik wil graag weten hoe het verder gaat met Jackie en Joszef, dus ik weet zeker dat ik het volgende deel ga lezen. Ik hoop dat alle goede dingen van dit boek dan behouden worden en dat er even extra gekeken wordt naar wat ik nu als de minder goede dingen heb benoemd.

Dit boek is een aanrader voor iedereen die op zoek is naar een fijne detective met een bijna cozy sfeer en een verhaal met inhoud. Heb je nare herinneringen aan Minerva of een andere studentenvereniging, dan kun je misschien beter een ander boek lezen.