Mauw! Vandaag weer een blog van mij, Veerle (de kat van Nienke). Er is namelijk een probleempje…

Nienke is op dit moment veel thuis (ze zegt dat dat ‘vakantie’ heet) en om de een of andere reden moet ze steeds een achterlijk dik boek lezen. Nou heb ik op zich geen bezwaar tegen boeken, maar wel tegen heel dikke boeken. Die legt Nienke namelijk op schoot, en dan kan ik niet op schoot zitten!! Dat is een misdaad tegen de Katheid!

Ja, maar Veerle, hoe moet ik dat boek dan lezen?

Nou, gewoon, in je hand houden, net als je met je andere boeken ook doet.

Dat gaat niet, daar is dit boek te dik voor!

Je probeert het niet eens!

Veerle, het boek is bijna 1200 bladzijdes. Dat is echt te veel om in de hand te houden.

Mauw… Hoeveel is 1200 dan?

Even kijken… Dat is bijna 2,5 jaar natvoer. Of zo’n 46 buisjes van jouw favoriete snoepjes.

Dat is veel!!

Ja. Dat is ook heel veel. Daarom kan ik het boek ook niet goed vast houden. Net zoals ik geen 46 buisjes van jouw lievelingssnoepjes vast kan houden.

Ja nou mauw… Kunnen we niet weer zo’n comprivis verzinnen?

Een comprivis?

Ja, die vis die maakt dat we allebei een beetje ons zin krijgen.

O, je bedoelt een compromis.

Ja, die comprovis. Maar ik wil niet vis, ik wil kip!

Dat weet ik Veerle… Wat vindt je van het volgende: het is redelijk warm, wat nou als ik lekker de balkondeur open zet zodat jij op het balkon kan spelen?

Mauw… Ik mis de kip nog…

Nou, dan krijg jij kip-natvoer en een open balkondeur, en dan mag ik lekker lezen. Hoe klinkt dat?

Een stuk beter!

Oke, deal. Maar ga je dan nu wel van mijn boek af? Want als jij op het boek zit en het boek op mijn schoot ligt, is het nogal lastig om de balkondeur open te doen en je navoer te pakken.

Vooruit dan maar… Maar ik vind wel dat je in het echt een stuk minder goed kan toveren dan op dat scherm hoor!

Weet je wat? Als mijn boek uit is, ga ik weer verder met oefenen. En dan mag jij kijken, of op mijn schoot liggen slapen, of buitenspelen, wat je wil.

Joepie!