Van sommige boeken en series hoop je gewoon dat ze vertaald worden of dat de rest van de serie ook vertaald gaat worden. En ja, ik weet dat de kansen klein zijn, maar dromen en hopen mag, toch? Hieronder een lijstje van boeken en series waarvan ik hoop dat ze (verder) vertaald worden, met de reden waarom ik dat zo graag wil.

TKKG. TKKG is een Duitse serie over 4 vrienden (Tim, Karl, Klößchen en Gaby) die samen mysteries oplossen. In Nederland zijn alleen de computerspelletjes een beetje van de grond gekomen, maar het is echt een leuke spannende serie, min of meer het Duitse antwoord op De Vijf van Enid Blyton. Wel is het iets moderner dan de serie van Enid Blyton, en zijn de mysteries ook iets volwassener (en dus enger). De serie loopt in Duitsland echt geweldig, met boeken, hoorspelen, games en films. Ik vind het jammer dat deze serie niet vertaald is, omdat ik denk dat het een heel toegankelijke serie is voor jongeren die moeite hebben met lezen of een lichte verstandelijke beperking hebben.

Enchanted, Inc. van Shanna Swendson. Dit is echt cozy urban fantasy met een romantisch tintje. Katie Chandler is een magisch immuun persoon, zij doorziet betoveringen en illusies. Daardoor is ze een waardevolle aanwinst voor Enchanted Inc./Betovering, Bezwering en Illusie BV. Maar het werken voor een magisch bedrijf is niet zoals het alledaagse kantoorleven: er werken kabouters, reuzen en elfen bij het bedrijf, de grote baas is Merlijn (ja, van Artur), lunch staat letterlijk in een handomdraai voor je neus en oja, er is ook een magische vijand die graag wandelende skeletten en harpijen op de medewerkers van Enchanted, Inc. afstuurt. In het Nederlands heeft deze serie maar drie boeken, maar in het Engels loopt de serie zeker tot boek 8. En ik wil graag weten of Katie het bedrijf van de ondergang weet te redden en eindelijk met die knappe tovenaar zal eindigen. En ja, ik kan Engels lezen, maar dat is voor mij lang niet zo ontspannen lezen als het Nederlands. Bovendien mis je dan grapjes en nuances, en aangezien er in deze serie ook nogal wat grappige situaties zitten vind ik dat jammer. Ik spreek en versta Engels vrijwel vloeiend, maar bij lezen mis ik soms de nuance of de context die een vertaling me wel biedt.

Three dark crowns van Kendare Blake. Dit is fantasy, en de serie heeft voor mij iets speciaals, omdat het een van de eerste series was die ik op mijn blog besprak. Het is een verhaal met veel potentie en genoeg plotwisselingen om ook een volwassen lezer te boeien, maar ondertussen niet zo eng of spannend dat de beoogde doelgroep (12+) er ’s nachts wakker van ligt. Het schijnt dat de uitgevrij heeft besloten om niet verder te gaan met deze serie, maar goed, dat besluit kan worden teruggedraaid. Of een andere uitgeverij kan de serie oppakken en (opnieuw) uitgeven. Gezien de populariteit van fantasyboeken is dat best een mogelijkheid.

De Vallei van Krystyna Kuhn. Dit is een loeispannende thrillerserie met jongeren in de hoofdrol, die spannend genoeg is om ook volwassenen te boeien. Gezien de huidige trends van spannende boeken voor jongeren zou deze serie daar prima in passen. De eerste vier delen zijn vertaald uit het Duits, maar het verhaal gaat daarna nog verder. Nou is mijn lezend Duits niet meer op het niveau van mijn toen ik eindexamen deed (want lezen en vooral vreemde talen lezen is een soort ‘spier-vaardigheid’ die je moet blijven trainen), dus het is lastig om erachter te komen hoe de serie verder gaat. Volgens mij zou deze serie prima bij uitgeverijen als Blossom Books of Kluitman passen, dus wellicht willen ze een poging doen?

Arrowood van Mick Finlay. En tot slot een bijzondere serie. Twee boeken in het Nederlands verschenen, de rest helaas niet. Arrowood is de Sherlock Holmes van de armen, de mensen die aan de zelfkant van Londen leven. Hij vindt zichzelf slimmer dan Holmes, en ook hier vertelt de assistent het verhaal. Ik zou dit willen omschrijven als stoere cozy crime, waarbij er dus ruimte is voor het alledaagse leven in de arme straten van Londen, maar er ook donkere steegjes, vechtpartijen en drinkgelagen zijn. Veel sfeer, veel puzzel, en de hoeveelheid bloed is te vergelijken met een Baantjer, Agatha Christie of Sherlock Holmes 😉 Wat deze serie boeiend maakt is dat het het echt gaat over de arme inwoners, en de mores en problemen waar zij mee te maken hebben. Daarbij is Finlay een meester in het schetsen van de sfeer, wat de verhalen erg fijn maakt om te lezen.