Recensie: ‘De hoofdrol’ van Janice Hallett

Het verhaal

Twee trainees bij een advocatenkantoor krijgen van een van de partners (zeg maar degene van wie de naam op de gevel staat) een enorm pak met allemaal mailtjes, sms’jes, uitgeschreven voicemails en andere correspondentie. Het is beter als ze verder niet zo veel weten, zegt de partner.

De twee jonge vrouwen duiken in het dossier, en jij als lezer duikt mee. Je leest over een toneelgroep, over een jonge vrouw die wanhopig graag wil klimmen op de sociale ladder in die groep, over twee nieuwkomers in de groep en hoe slecht nieuws het belangrijkste gezin uit de groep treft. Je leest over de sociale verhoudingen in de groep, over de inzamelingsactie en over problemen op het werk.

De trainees ontdekken steeds meer, en appen elkaar daar over. Ook de partner laat af en toe van zich horen door middel van een brief. Langzaam maar zeker wordt duidelijk dat dit een echte zaak is. Het is een dossier, een dossier dat nog niet afgerond is. Wat speelt er in de toneelgroep The Fairway Players?

Mijn mening

Dit is een ontzettend intrigerend boek. Je leest namelijk geen verhaal, maar een dossier. Je wordt daar (een beetje) bij begeleid door de app-conversaties van de trainees en de brieven die de senior partner van het advocatenkantoor aan de trainees stuurt, maar heel veel moet je zelf uitpuzzelen.

Zonder al te veel over het verhaal te willen verklappen: het moment dat partner van het advocatenkantoor moet gaan appen is hilarisch. Je ziet echt de generatiekloof daar, en de beide generaties raken een beetje in paniek van hoe ze de brug moeten slaan. Tegelijkertijd is het ook symbolisch, want de oudere man vraagt de twee jonge trainees om hulp bij een zaak, juist omdat ze jong zijn en een frisse kijk op de zaak hebben.

Wat ik wel een nadeel van dit boek vond: je moet veel over de Engelse sociale structuur weten om echt zelf mee te kunnen puzzelen. Ook is het onhandig dat er soms wat context ontbreekt: zo weet je niet wat The Grange precies is (en dat kan de plaatselijke pub zijn, of een hotel, of een restaurant, of een golfbaan, of een wellnesscentrum… kies maar, want uit het dossier wordt het pas vrij laat duidelijk). Bij de wie is wie-pagina voorin had deze context best even toegevoegd kunnen worden. Ook een ‘waar staat deze persoon op de sociale ladder’-lijstje was best fijn geweest, want de Engelse verhoudingen daarin kunnen nogal verschillen van de onze.

Er zijn her en der ook lijstjes toegevoegd van wie is wie, en af en toe vatten de trainees informatie samen in hun appjes naar elkaar. Dat was voor mij een moment dat ik dacht: ‘Huh? Maar het zat toch juist zo en zo?’.

De hints zijn heel subtiel, dus je moet echt goed opletten als lezer. Er zijn dingen die zo terloops worden gemeld dat je met geen mogelijkheid verwacht dat die een rol gaan spelen, en er zijn dingen die zo overduidelijk zijn dat je zeker weet dat ze een rol spelen, tot het moment dat je erachter komt dat het geen zier uitmaakt. Wat dat betreft is dit boek een rollercoaster, maar niet wat betreft de emoties. Omdat het een dossier is en je alles meeleest vanuit de twee trainees, behoudt het verhaal wat emotionele afstand zonder dat het aan sfeer verliest.

Je kunt dit boek op de bank lezen, als een boek, maar je kunt dit boek ook lezen als een dossier: met een pen en een aantekenboekje erbij. Kijken of jij de puzzel eerder hebt opgelost dan de trainees. Jullie krijgen immers hetzelfde dossier 😉.

Kleine noot voor de vertaler nog: wees consequent in je vertalingen. Als je de ene keer de Engelse titel van een stuk neemt en de andere keer de Nederlandse, dan schept dat verwarring. Misschien iets om even op te letten, de volgende keer.

Door de manier van schrijven is het verhaal emotioneel niet heel belastend, maar kun je lekker doorlezen en als je niet aan het lezen bent nadenken over de puzzelstukjes. Dit boek is dus perfect als je emotioneel wat overbelast bent maar wel graag de afleiding van een boek/verhaal wil. Ik ken Baantjer-boeken met meer spanning, maar de puzzel in dit boek is ongeëvenaard.

Dit boek is anders dan anders, maar wel een enorme aanrader. Zeker als je een detective of thriller leest voor de puzzel en niet voor het bloed en de ontploffingen. Je wil weten hoe het zit. Het is onwijs intrigerend, nog voor duidelijk is waar het over gaat. Dit boek moet je eigenlijk gewoon zelf ervaren, dus ga dat vooral doen.

Dit boek is vertaald door Kees van Weele

16 gedachtes over “Recensie: ‘De hoofdrol’ van Janice Hallett

Geef een reactie op rinapka Reactie annuleren

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.