Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar ik spendeer bij tijd en wijle graag wat tijd op Pinterest. En daar zag ik deze gedichten… of moet ik poet(r)ea zeggen? 😉

Een liefdesgedicht voor het magische, kalmerende en perspectief-gevende drankje dat ‘een kopje thee’ heet.

Thee is ook een vorm van me-time en van zelfzorg!

Thee kan mensen verbinden, ook over grote afstanden.

High tea (wat wij in Nederland een high tea noemen is eigenlijk een afternoon tea) voor 1 persoon. Niet alleen heb je dan al het lekkers voor jezelf, maar je kunt ook nog eens alle thee opdrinken!

Dit versje komt op mij over als de Britse versie van ‘Naar bed naar bed zei Duimelot’. De versregels zijn wat langer, maar er zitten ook vijf personages in, de laatste is de kleinste. Het zou me niet verbazen als ieder land/iedere cultuur een eigen versie had van dit versje.
Er zit zelfs een leuk geborduurd gedicht bij. Vind ik leuk:). Het tweede gedichtje is mijn favoriet. Kort, maar krachtig.
LikeLike
Ja, dat gedicht heeft ook echt een cadans. Die moest er gewoon bij!
LikeGeliked door 1 persoon
Wat leuk!
LikeLike
Dankjewel!
LikeLike
Wat een prachtige thee gedichten! Zo had ik nog niet over thee gedacht, maar ik herken wel degelijk het sentiment.
LikeLike
Heerlijk he, dat gevoel rondom zoiets simpels als een kopje thee?
LikeLike