Het verhaal

Als eerbetoon aan Agatha Christie’s Miss Marple hebben 12 vrouwelijke auteurs een nieuw verhaal met/over Miss Marple geschreven. Alle 12 hebben ze gekozen voor een andere setting en voor andere mensen uit de omgeving van Miss Marple. Toch zijn het allemaal echte Miss Marple-verhalen, en een eerbetoon aan Christie’s personage, bedacht omdat het Christie stoorde hoe vrouwen, en met name oudere ongetrouwde vrouwen, betutteld, genegeerd en onderschat werden.

Mijn mening

Ik ga heel eerlijk zijn: ik vond niet alle verhalen even sterk. Niet iedereen had de ‘Christie-code’ en de tone of voice even goed te pakken, of wist een even goede puzzel in elkaar te draaien. Daarnaast vond ik het jammer dat er geen tijdsaanduiding was bij de verschillende verhalen, terwijl de historische context in sommige verhalen wel van belang was. Aangezien Christie’s bibliografie een kleine 60 jaar bestrijkt (en dan ook nog een tamelijk roerige tijd, met twee wereldoorlogen, een koude oorlog en een enorme technologische en maatschappelijke verandering), en het duidelijk is dat niet alle verhalen in dezelfde tijd spelen. Dat had in mijn optiek wat beter gekund, zeker bij de vertaling (ik heb bijvoorbeeld geen idee wanneer de NHS opgericht werd).

Ik vraag me af of er overleg is geweest tussen de auteurs, omdat de verdeling van de personages en settingen anders wel erg toevallig zou zijn. Er is een verhaal met kerst, een verhaal op een boot, een verhaal dat speelt tijdens een huwelijk, een verhaal dat speelt in New York, een of twee die spelen in St. Mary Mead, een in Oxford… Ook de personages zijn goed verdeeld: lang niet iedereen voert Sir Henry Clittering op, of de neef van Miss Marple, Raymond. Er zijn een paar nieuwe personages verzonnen, en er komen verschillende mensen van de Dinsdagavondclub en andere Miss Marple-verhalen voorbij. Omdat dit behoorlijk goed verdeeld is, vraag ik me dus af of er overleg is geweest tussen de verschillende auteurs.

Sommige auteurs kiezen voor een culturele inslag, vaak afkomstig uit hun eigen culturele achtergrond. Zo laat Jean Kwok Miss Marple naar China reizen en zelfs Chinese dumpings eten, is ze dankzij Dreda Say Mitchell te gast bij een huwelijk met een Caraïbische bruid en kiest Alyssa Cole ervoor om Miss Marple helemaal naar New York te laten gaan. Ik vond dat een leuk en persoonlijk tintje in de bundel.

Grappig dat er in een van de verhalen een knipoog zit naar Death in Paradise. Deze cozy crime-serie is een van mijn favorieten, en speelt op een fictief Caribisch eiland, Saint Marie. Aangezien Miss Marple uit het fictieve dorpje St. Mary Mead komt, vind ik dit een toepasselijke en goed gevonden knipoog die de liefhebbers van Britse cozy crime zeker zullen waarderen.

Mijn favoriete verhalen uit deze bundel zijn (op volgorde van het boek): De tweede moord in de pastorie, Kerstmis met Miss Marple (leuke intertekstuele verwijzing naar Kerstmis met Poirot, maar dat terzijde), De jadekeizerin, Een dodelijke huwelijksdag en Het moorddadige type.

Een bundel als deze ook een goede manier om nieuwe auteurs te leren kennen. Er zijn een paar auteurs waar ik zeker naar op zoek ga in de bibliotheek. Misschien niet omdat ik hun versie van Miss Marple geweldig vond, maar wel omdat ik nieuwsgierig ben naar hun andere boeken.

De verhalen vragen niet veel inspanning, maar omdat het steeds een nieuw verhaal is moet je wel zorgen dat je de verhalen en personages uit elkaar houdt. Daarom zou ik 1-2 verhalen per dag aanraden.

Deze bundel aanrader voor mensen die Miss Marple leuk vinden en/of die graag een afgerond verhaal lezen voor het slapengaan. De verhalen zijn namelijk steeds maar een bladzijde of 20-30, waardoor je makkelijk een afgerond verhaal kan lezen voor het slapengaan (altijd handig als de engerds weer gepakt zijn voor je naar bed gaat). Ik kan me ook goed voorstellen dat je dit boek meeneemt op een stedentrip of tijdens een wandelvakantie ofzo, voor als je ’s avonds in bed nog even iets wil lezen voor je gaat slapen maar niet (meer) de spanningsboog voor een compleet boek hebt.

Dit boek is vertaald door Annemarie de Vries