Bubble Tea/Boba Tea is nogal een ding. Er staan kilometers lange wachtrijen bij zaakjes die dat spul verkopen, er zijn tutorials om het hippe drankje zelf te maken en overal in de stad zie je jonge meiden van deze ijsthee-variant slurpen. Als Friends nog zou lopen, zou Rachel al liters van het spul gedronken hebben én ruzie hebben gehad met Monica omdat die het probeerde te maken maar Rachel de versie uit het hippe stalletje prefereerde. En toen dacht ik: dat moet ik ook eens proberen, al is het maar voor mijn blog.

Voor wie niet weet wat Bubble Tea/Boba Tea is: het is een soort ijsthee met onderin kleine balletjes, soms aangevuld met fruit en vooral met HEEL VEEL suiker. Kijk vooral even het filmpje hieronder:

Dus toen ik terug kwam van een plundertocht bij de bibliotheek in het centrum, besloot ik op de terugweg een keer Bubble Tea te halen. Want ja, ik wou het toch wel een keer proberen en ik had dorst, dus dit was het goede moment.

Ik vond onderweg naar huis een zaakje waar ik op een scherm mijn keuzes kon aantikken. Mooi, want ik ben niet goed in ‘on de spot’ beslissingen nemen. Ik koos voor een groene thee met perzik, perzikparels, de helft van de normale hoeveelheid suiker (en geloof me, dat was meer dan genoeg suiker) en ijsklontjes (ik had het warm). Na enig wachten (langer dan ik noodzakelijk vond voor een koud drankje, maar goed) kwam mijn drankje en kreeg ik er los zo’n extreem breed rietje bij.

Eenmaal buiten besloot ik dat dat rietje dus in mijn beker moest. Aangezien mijn motoriek niet super is en ik geen zin had in een Bubble Tea douche, besloot ik even een plek te zoeken waar ik dat rietje rustig in mijn beker kon duwen. Toen me dat gelukt was, nam ik mijn eerste slokje.

Jemig de pemig, wat was dat zoete ijsthee zeg! Zelfs met maar de helft suiker! Aangezien ik meestal mijn eigen ijsthee maak (met weinig tot geen toegevoegde suikers) was dit even schrikken. Toen kreeg ik het eerste balletje binnen…

Whauza, nog een schok. Die balletjes voelen raar aan in je mond en als je ze laat knappen (dat is volgens mij wel min of meer de bedoeling) krijg je een soort geconcentreerd smaakbommetje dat naar ijsthee smaakt.

Wat betreft de thee had ik de indruk, op basis van de kleur en de smaak van de thee, dat de groene thee te heet was gezet. Nu snap ik wel dat ze, in combinatie met de enorme hoeveelheden suiker, iets moeten doen om nog een theesmaak naar voren te halen, maar ik zou er dan zelf eerder voor zijn om minder suiker te gebruiken en de thee zelf meer smaak te geven. Daarnaast vermoed ik dat veel mensen het ijs ook nog laten smelten (er zat echt enorm veel ijs in mijn beker), waardoor de smaak ook wateriger wordt. Al die dingen maken dat ze de thee meer smaak moeten geven, en dus meer suiker gebruiken en de groene thee verbranden. Persoonlijk vind ik dat jammer van de thee.

Al met al komt dit op mij over als opgedirkte veel te zoete ijsthee, en als iets waarbij je vooral betaalt voor de hipheid van het drankje en niet voor de kwaliteit. Wil je erg graag Bubble Tea of Boba Tea drinken, dan zou ik je aanraden om het zelf te maken. Voor zo’n 7,50 (voor het beeld, daar koop je nog niet eens twee keer zo’n drankje voor bij zo’n Bubble Tea-zaakje) heb je de ingrediënten voor zeker tien keer Bubble Tea. Glas en het rietje zijn een eenmalige aanschaf (kies voor herbruikbare rietjes, beter voor het milieu en prettiger in gebruik dan die papieren dingen). Het recept voor Bubble Tea/Boba Tea zwerft in honderdvoud over het web en het is niet moeilijker dan hot brew ijsthee, dus het zou in theorie iedereen boven de 12 moeten lukken – al dan niet met wat hulp/toezicht.

Later heb ik, voor de volledigheid, ook de originele variant nog geprobeerd. Dat vond ik zo vies dat ik het drankje halverwege de beker heb weggegooid. Ik snap oprecht niet wat hier zo lekker aan is: veel te zoete thee met veel te veel melk en rare vage dropachtige taaie balletjes. Echt, de originele variant was niet te hachelen. Als je dit al eens wil proberen, ga dan voor groene thee zonder melk.