Recensie: ‘Het Hotel’ van Lucy Foley

Het verhaal

Een klein dorpje aan de kust van Dorset. Een gesloten gemeenschap, waar de bewoners over het algemeen niet rijk zijn en geloven in de plaatselijke folklore. Een erfgenaam, die het landhuis dat ze van haar opa heeft geërfd heeft omgebouwd tot een luxe resort waar alleen de rijksten kunnen verblijven. Personeel, deels lokaal, deels uit Londen. De minnaar, die dingen verzwijgt voor de liefde. De gasten, waaronder een zeer mysterieuze gast. En de rechercheur. Allemaal hebben ze geheimen. Allemaal willen ze iets verbergen.

Tijdens het openingsweekeind van het hotel, een groot luxueus feest, gaat er iets gruwelijk mis. De dag erna zien vissers die in de vroege ochtend het water opgaan om hun werk te doen, rookpluimen van de klif komen waarop het hotel staat. En onderaan de klif doen ze een gruwelijke ontdekking…

Wat is er voorgevallen tijdens het feest, en wat is eraan vooraf gegaan waardoor het zo is afgelopen?

Mijn mening

Het verhaal komt wat traag op gang, deels door de wisselende perspectieven, deels door de wisselingen in tijd en deels omdat de auteur een hele complexe puzzel neer heeft gelegd. Die puzzel is echter wel heel mooi en goed uitgewerkt, zonder losse eindjes, en dat is heel fijn.

Ieder personage dat een stem heeft in het verhaal, heeft een geheim. Of meerdere geheimen. En al die geheimen komen, stukje bij beetje, aan het licht. Je leest steeds mee met een ander personage, en dat personage onthult steeds een stukje meer over zichzelf en zijn/haar/diens rol in het verhaal en het drama dat zich heeft voltrokken.

Ik zou aanraden om een ‘wie is wie’-lijstje te maken tijdens het lezen. Zonder zo’n lijstje is dit een uitdagend leesavontuur. Ik was soms namelijk echt aan het puzzelen wie wie ook alweer was en welke informatie ze al wel en niet hadden gegeven over zichzelf en hun verhouding met de andere personages.

De puzzel zit als een caleidoscoop in elkaar. Dit boek vind ik dan ook veel beter dan Foleys vorige boek, Het Appartement. Misschien vind ik het zelfs wel haar beste boek tot nu toe.

Dit boek moet je eigenlijk achter elkaar lezen. En een lijstje maken dus. Ik denk dat je er dan het meeste van geniet. Dus als je een weekeind vrij hebt of binnenkort een (korte) vakantie hebt, dan is dit een perfect boek daarvoor.

Dit boek is een goed voorbeeld van hoe je plaatselijke folklore en mythologie op een passende manier kunt verwerken in je thriller, zonder dat het een zwaktebod in het plot oplevert. Dat is echt wel een compliment, want doorgaans zie je dat ervoor wordt gekozen om ‘de magie van de folklore’ meer ruimte te geven.

Ik heb eigenlijk maar 1 minpuntje bij dit boek: de vertaling loopt niet overal lekker. Dat vind ik echt jammer, want dat doet toch een beetje af aan het leesplezier. Ik hoop dat de uitgever, Boekerij, daar nog een keer naar kijkt.

Dit boek is een aanrader voor iedereen die een weekeind niets anders te doen heeft dan dit boek lezen. Ook aanrader voor mensen die van Engelse thrillers met veel puzzel houden. Als je even geen ruimte in je hoofd hebt voor een complex verhaal, dan zou ik een ander boek kiezen, want dit is best wel een flinke puzzel.

Dit boek is vertaald door Ans van der Graaff

6 gedachtes over “Recensie: ‘Het Hotel’ van Lucy Foley

Plaats een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.