Soms kun je het gewoon niet opbrengen om een boek (of serie) uit te lezen. En daar heb je dan een of meerdere goede redenen voor. Ik geef je een paar van mijn redenen om een boek niet uit te lezen.

1. Het boek is slecht geschreven. Ik had dit onder andere met Vijftig Tinten Grijs. Zelden een boek tegengekomen dat zo slecht geschreven was. En hoewel pulpboeken soms prima zijn, zit er een grens aan mijn ergernis-level. Die grens ligt dus bij Vijftig Tinten Grijs.
2. Het verhaal is ongeloofwaardig. Dit vond ik onder ander van de Nicolaas Flamel-serie. Hier ben ik halverwege de serie mee gestopt, omdat ik het verhaal, zelfs voor fantasy, ongeloofwaardig begon te vinden. En ik wil best lezen over allerlei wezens of tijdreizen of magie, maar op het moment dat er zeker twintig mythologische figuren, plekken en personages door elkaar gegooid worden ‘omdat het kan’ en zonder enig logisch verband, ben ik er klaar mee.
3. De hoofdpersoon is irritant. Ik vond de hoofdpersoon van Immortal Instruments, Clary, ontzettend irritant. Ze nam alles voor zoete koek aan, liet zich probleemloos overhalen om gevaarlijke dingen te doen en stelde nergens een relevante vraag. Kom op! Je hoort dat je moeder niet was wie ze zei, jij hebt een ‘blokkade’ in je hoofd en je stelt geen enkele vraag?
4. Het verhaal is saai. Een verhaal wat saai is, waarin niets gebeurt of wat saai wordt door de enorme hoeveelheid al-dan-niet-relevante details (waardoor de vaart uit het verhaal verdwijnt). Heel begrijpelijk dat je dat niet uitleest! Ik had dit met De Avonden van Gerard Reve.
5. Het onderwerp van het boek spreekt je niet aan. Een verhaal kan ontzettend goed zijn, maar als het over iets gaat waar jij niets mee hebt, is de kans ontzettend klein dat je het uitleest. Ik lees bijvoorbeeld geen boeken over voetbal, want ik heb helemaal niets met voetbal.
6. Het boek is te moeilijk. Als je (nog) geen geoefende lezer bent, of je gaat door een periode van spanning/stress, dan kan het zijn dat een boek te moeilijk is. Ik beschouw mezelf als een geoefende lezer, en toch heb ik periodes dat ik liever voor een makkelijk boek ga.
7. Het genre spreekt je niet aan. Misschien dacht je ‘weet je wat, ik geef die Arlidge/Murakami/Siebelink/Dan Brown/Griet op de Beeck een kans. Iedereen is er zo enthousiast over, misschien is het wel iets’. En ergens tussen de tiende bladzijde en halverwege het boek kom je erachter dat dit echt niet bij jou past, dat je het genre echt niet leuk vindt en dat je NU gaat stoppen met lezen, want anders ga je met dingen gooien. Prima reden om te stoppen met het lezen van dat boek.
8. Het boek is ‘iets te …’. Normaliter hou je van het genre en het onderwerp, maar dit boek is te klef, te bloederig, te abstract, te zakelijk, te veel fantasy. Dat hoeft niet eens veel te zijn. Het is gewoon ‘iets te …’.
9. Je leest het boek omdat het moet. Als je een boek enkel leest omdat je het moet lezen, is de kans klein dat je ervan zult genieten. En als je niet van het lezen geniet, is de kans ook klein dat je het boek uit krijgt. Daarom zou ik graag zien dat scholen aan ‘lees-enthousiasmeren’ zouden gaan doen, in plaats van aan ‘leesbevordering’. Wil een leerling een boek lezen dat niet op De Lijst ‘hoort’? Organiseer er een debat over in de klas over waar een boek voor De Lijst aan moet voldoen, of laat de leerling een betoog schrijven over waarom hij/zij vindt dat dit boek wél op de lijst thuishoort. Veel educatiever dan ‘nee, lees Grunberg/Multatuli/Reve/Giphart/Zwagerman’.