Ieder jaar koop ik trouw de VN Detective & Thrillergids. Dat was altijd een speciale editie van het blad Vrij Nederland, met interviews met thrillerauteurs, besprekingen van de trends op detective- en thrillergebied, artikelen over ‘de praktijk’ (dus met rechercheurs, patholoog-anatomen of bijvoorbeeld een onderzoeker van het NFI), een bespreking van alle vijfsterren-thrillers, de bekendmaking van de VN Thriller van het Jaar en recensies van alle verschenen detectives en thrillers van het afgelopen jaar (zeg maar die tussen de vorige gids en de huidige gids verschenen zijn).
Maar dit jaar was het anders. Geen aparte editie. Geen interviews of besprekingen, geen artikelen over de praktijk. Alleen een bespreking van de vijfsterren-thrillers, de bekendmaking van de VN Thriller van het Jaar en de recensies. En dat zat dan in de gewone Vrij Nederland. Voor iets wat Vrij Nederland op Twitter als ‘hun pronkstuk’ bestempeld, vind ik dat een erg mager pronkstuk.
Normaliter lees ik de VN Detective & Thrillergids van kaft tot kaft. Niet alleen voor de recensies, maar ook, juist, voor de achtergrondartikelen en de interviews. Die miste ik dit jaar enorm. En als ik op social media kijk, blijkt al snel dat ik daar niet de enige in ben. Veel mensen missen dit jaar de echte VN Detective & Thrillergids.
Wat ik er wél uithaalde
Wat haalde ik wél uit de Detective & Thrillergids van dit jaar? De nodige boekentips. Ik ben het lang niet altijd eens met de recensenten, maar ik kan op basis van hun samenvatting wel zien of ik een boek leuk ga vinden ja of nee. Dus ik heb een aantal boeken op mijn wensenlijstje bij de bieb gezet, en besloten dat ik 1 boek (waar ik al nieuwsgierig naar was en wat vijf sterren kreeg) ga kopen.
Wat ik miste in de Detective & Thrillergids
Vooral dus de artikelen met achtergrond bij (het schrijven van) detectives. Ik herinner me bijvoorbeeld dat er een keer een interview in stond met een vingerafdruk-specialist, die onder andere vertelde hoe ze de laatste vingerafdrukjes van een kind op een raam zichtbaar had gemaakt, en deze voor de ouders had kunnen bewaren. Of hoe iemand van het NFI vertelde dat ze steeds vaker vragen kregen van auteurs over wat er zou gebeuren als iemand op manier X of Y om het leven gebracht zou worden en welke sporen dat zou achterlaten. De observaties van trends in detectives & thrillers, en een mogelijke verklaring daarvan. Interviews met auteurs, waardoor ik soms toch geïnteresseerd raakte in die auteur, terwijl de boeken me voorheen niet trokken. Dat zijn de dingen die ik dit jaar miste, heel erg miste. En nogmaals: ik ben niet de enige. Ik vrees daarom dat Vrij Nederland langzaamaan bezig is om de Thrillergids de nek om te draaien. Of deze editie de doodssteek was of dat er nog een genadeklap komt, dat zal moeten blijken.
Een paar ideetjes
Vrij Nederland, mochten jullie meelezen, ik heb een paar ideetjes voor een volgende editie van de Detective & Thrillergids. Onderwerpen voor artikelen, zodat jullie niet nogmaals een halve editie hoeven af te leveren.
- Een onderwerp wat heel even in de inleiding aan bod kwam, maar wat helaas niet verder werd uitgewerkt: auteurs zijn minder bezig met de concurrentiestrijd over ‘wie heeft de gruwelijkste en meest gewelddadige seriemoordenaar’. Waarom verdwijnt dit, en wat komt er volgens jullie voor in de plaats? Welke nieuwe trend zien jullie verschijnen?
- Iets waar jullie nu nog weinig aandacht aan besteden, maar wat volgens mij zeker de moeite waard is: de Young Adult-thriller. Welke YA-thrillers zouden in aanmerking kunnen komen voor een paar sterren? Wat is volgens jullie het werkelijke verschil tussen een YA-thriller en een thriller voor volwassenen? En waarom hebben jullie dit genre tot nu toe niet besproken?
- Is de wereld al toe aan een lockdown-thriller of een lockdown-detective, of kunnen auteurs daar beter nog even mee wachten?
- Is aan de verkoopcijfers van boeken te zien welk thrillergenre extra populair was/is tijdens de lockdown?
- Hoe is het voor politiemensen dat op tv en in series de resultaten van een onderzoek er veel sneller zijn dan in de realiteit? Hebben ze daar last van in de beeldvorming? En hoe leggen ze dat verschil uit aan slachtoffers en nabestaanden?
- In gesprek met auteurs: in hoeverre is humor passend in een detective/thriller?
- Een rondje langs de recensenten: welk soort/welk genre detectives/thrillers lezen zij het liefste, en wat voor soort detective/thriller zouden ze zelf wel eens willen schrijven?
En mochten niet al jullie abonnees van detectives en/of thrillers houden, dan zou je kunnen overwegen om hun abonnement op pauze te zetten, waardoor hun abonnement een nummer langer doorloopt. Win-win lijkt me.
Echt jammer! Ik kende de gids niet, maar die achtergrondartikelen lijken me juist zo boeiend.
LikeLike
Ja, precies! En aangezien de recensenten persoonlijke smaak nogal laten meespelen (zo werd De Jachtpartij enorm hard afgekraakt omdat de recensent de personages stom vond), zijn die achtergrondartikelen heel waardevol!
LikeLike
Hopelijk leest de redactie van VN je blog ook.
LikeLike