Het verhaal

Fiep is elf jaar en zit in groep acht van de basisschool. Ze speelt gitaar en wil heel graag tijdens de eindmusical live de muziek verzorgen. Op de muziekschool ontmoet ze Mats, en dat is een erg leuke jongen waar ze graag samen mee zou willen oefenen. Fiep haar beste vriendin heet Sophie en samen bereiden ze de musical voor. Fiep lijkt dus een heel normaal meisje, maar haar moeder zorgt af en toe voor gekke situaties. De moeder van Fiep heeft namelijk een bipolaire stoornis.

Fiep is precies op de leeftijd dat het haar begint op te vallen dat er bij Sophie veel dingen anders gaan dan bij haar thuis, maar ook dat ze nog niet goed weet hoe ze moet uitleggen wat er met haar moeder is. Ze probeert haar weg te vinden tussen loyaliteit naar haar moeder toe en de stiekeme wens dat haar moeder ook af en toe eens normaal zou doen – en haar niet in een elfjesjurk naar school brengt, in de Efteling uit de karretjes springt of soep kookt van tafelpoten.

Mijn mening

Ik vond Fiep een interessant en realistisch neergezet meisje, en ook haar spagaat tussen de loyaliteit naar haar moeder en de wens dat het ook wel eens een keer normaal mag gaan vond ik realistisch neergezet. Ook de andere problemen waar ze tegenaan loopt door de ziekte van haar moeder, zoals ruzie thuis (omdat haar vader wil dat haar moeder naar de psychiater gaat) of een discussie in de klas over zelfmoord (omdat er in het nieuws was dat er iemand voor de trein was gesprongen) worden op een mooie manier omschreven. Je voelt het dilemma van Fiep, meer dan dat je het leest.

De auteur is er dus in geslaagd om de emoties die horen bij een KOPP-kind (Kind van Ouders met Psychische Problemen) door het boek te laten resoneren. Dit wordt versterkt door de tekeningetjes en de wat fragmentarische manier van beschrijven. Zoals Fiep eigenlijk nooit weet hoe ze haar moeder zal aantreffen, zo weet je als lezer nooit hoe groot de sprong in de tijd is tussen de twee hoofdstukken.

In het boek worden grappige fragmenten afgewisseld met serieuze stukjes. Zo legt de tante van Fiep op een gegeven moment samen met moeder uit wat de PAAZ is, en is er een gesprek tussen haar ouders en Fiep over wat een bipolaire stoornis eigenlijk inhoudt. Hierdoor kan het boek goed gebruikt worden voor psycho-educatie aan kinderen over de aandoening van hun ouders, en zou het boek bijvoorbeeld ook in een KOPP-groep gebruikt kunnen worden.

Ik heb meer boeken gelezen die geschreven zijn door ervaringsdeskundigen (de auteur is zelf bipolair en kind van een bipolaire ouder), maar dat ging dan meestal om autisme of over mensen die erg graag controle ergens over hebben. Hierdoor was ik in eerste instantie verrast door het gebrek aan structuur tussen de hoofdstukjes. Pas later begreep ik dat dit waarschijnlijk verband houdt met de onvoorspelbaarheid van de ziekte, en dat dit het gevoel wat de auteur probeert over te brengen versterkt.

Omdat er soms best heftige onderwerpen in het boek naar voren komen (suïcide, depressies, manisch-zijn, erfelijkheid van psychische aandoeningen) denk ik niet dat dit echt een geschikt boek is om lekker even in bed te lezen, zo vlak voor het slapen gaan. Ik denk dat het beter is om dit boek overdag (voor te) lezen, en er daarna over in gesprek te gaan met elkaar.

Fiep hinkt heen en weer tussen loyaliteit aan haar moeder en de schaamte voor haar moeder. De liefde voor haar moeder is overduidelijk, maar tegelijkertijd is Fiep ook steeds vaker bezig met ‘waarom kan het nooit eens normaal gaan’ en ‘waarom verpest mijn moeder dit nu weer’. Een gevoel wat veel KOPP-kinderen waarschijnlijk zullen herkennen. Ik ben daardoor ook erg benieuwd hoe het nu verder gaat met Fiep. Het boek eindigt namelijk als Fiep in de brugklas zit, en ik zou graag willen weten hoe Fiep door de middelbare school komt. Lukt het haar om te begrijpen wat er met haar moeder is? Krijgt ze wat meer hulp? Moet haar moeder mogelijk een keer opgenomen worden? Genoeg vragen voor een tweede boek, lijkt me.

Ben je benieuwd naar dit boek? Je kunt hier een preview vinden.

Met dank aan de auteur voor het toezenden van een recensie-exemplaar.