Het verhaal

Dit boek kent twee verhaallijnen. Je volgt een Aziatische sluipschutter die in Italie woont en werkt en een Taiwanese rechercheur die in de laatste dagen voor zijn pensioen nog even een als zelfmoord vermomde moordzaak probeert op te lossen. Boven ieder hoofdstuk staat waar je op de wereld bent (plaats en land), wat het iets overzichtelijker maakt. Ook hebben de beide verhaallijnen een andere sfeer, wat het makkelijker maakt om de verhaallijnen uit elkaar te houden.

De sluipschutter, van wie we pas na verloop van tijd een naam krijgen, heeft de opdracht gekregen om iemand dood te schieten in Rome. Maar er is nog een sluipschutter, en er vallen meer doden dan de bedoeling is. En dat betekent dat Sluipschutter Alex van dader prooi is geworden, en dat hij op de vlucht moet. Wie heeft zijn opdracht verpest, en vooral: waarom?

Inspecteur Wu uit Taiwan mag over 12 dagen met pensioen, en hij telt de dagen af. Maar dan krijgt hij de opdracht om een ‘zelfmoord’ te onderzoeken. Wu vermoed al snel dat het geen zelfmoord is, maar moord. Als er vervolgens nog meer doden vallen en ze ook lucht krijgen van de sluipschutter-aanval in Rome, lijkt het erop dat deze zaak behoorlijk complex gaat worden. Gaat het Wu lukken om voor zijn pensioen deze zaak op te lossen?

Mijn mening

Heel eerlijk: ik ben ontzettend teleurgesteld in dit boek. De ingrediënten van dit verhaal klinken namelijk heel erg goed, dus dat moet dan bijna wel een goed boek zijn, toch? Nee, helaas niet.

Ik weet niet of het aan de vertaling lag, aan de stijl van de auteur of aan het verschil tussen Oosterse en Westerse boeken, maar ik vond het boek nogal afstandelijk geschreven. Beschouwend, bijna zakelijk, alsof je een non-fictie boek zit te lezen. Dat vond ik een enorme afknapper, en het was ook iets waar ik enorm van baalde. Het nam mijn leesplezier volledig weg.

Daarnaast waren er ook kleine dingen die af en toe het lezen lastiger maakten. Zo werden personages vaak op verschillende manieren aangeduid, en werd informatie vaak bedekt of niet vermeld. Ook speelden er regelmatig culturele verschillen een rol. Deze dingen zijn niet onoverkomelijk, maar een klein beetje uitleg of context was fijn geweest. Dit zou ik dan ook de uitgeverij mee willen geven als tip.

Het verhaal op zich had veel potentie, maar door de zakelijke, beschouwende manier van schrijven kwam ik maar niet in dit boek. Ik vind dat oprecht heel erg jammer, en had het graag anders gezien.

Pluspunt aan dit boek: ik heb gebakken rijst met eieren gemaakt 😉

Ik heb dit boek gekregen voor de Facebook Leesclub van LS Amsterdam. In de begeleidende brief stond dat ik eerlijk moest zijn. Copyright voor de afbeelding ligt bij LS Amsterdam. Ondanks het feit dat dit boek mij niet kon bekoren, wil ik hen wel bedanken voor het toezenden van het boek en het feit dat ik ben ingeloot in deze Leesclub.