De eerste blogpost van juni, en dat betekent dat we terugblikken op de maand mei. Welke blogposts werden afgelopen maand het beste gelezen en naar welke blogpost gaat deze keer de wildcard?

Gewoonlijk zou ik hier uitleggen dat ik de drie beste blogposts van deze maand zou noemen, waarbij ‘lezen voor de lijst’ niet meetelt, want die is iedere maand de topscoorder. Maar afgelopen maand is er 1 blogpost viraal gegaan (als in: deze blogpost heeft sinds het verschijnen aan het begin van deze maand ongeveer anderhalf keer zoveel views gehaald als lezen voor de lijst in het hele afgelopen jaar). Daarom noem ik de drie best gelezen blogposts rondom boeken en thee, een wildcard en die ene blogpost.

De drie best gelezen blogposts van mei

5 boeken die indruk op mij maakten. Een blogpost waarin ik je vertel over 5 boeken die ergens in mijn leven grote indruk op mij maakten.
Recensie: Moordgids voor Lieve Meisjes van Holly Jackson. Dit is een oude recensie, dus ik hoop dat er niet nu een groepje scholieren is dat wel heel veel inspiratie heeft geleend uit mijn recensie 😉
Wat ik niet uitlas… (deel 20). Had ik al eens gezegd dat mijn serie ‘wat ik niet uitlas’ heel populair is?

De wildcard

De wildcard van deze maand gaat naar Als ik docent Nederlands zou zijn… In deze blogpost doe ik een gedachte-experiment: als ik helemaal zelf het curriculum van het vak Nederlands mag bepalen (met als basiseis dat 95% van de scholieren bij het eindexamen fatsoenlijk kan lezen en schrijven), hoe zou ik het vak dan inrichten? Wat zou ik doceren, welke uren heb ik nodig en hoe ga ik ervoor zorgen dat leerlingen een goed beeld hebben van wat het vak en de studie Nederlands allemaal inhoudt?

Die ene blogpost…

Oke. Die ene blogpost die viraal ging. Welke was dat nou? Dat was de blogpost Waarom ABA verboden moet worden. Ik overdrijf niet, deze post is in de afgelopen maand zo’n 10.000 keer bekeken. Dat is absurd, zeker voor mijn blog (ik heb gewoonlijk tussen de 4000 en 5.500 views in een maand).

En mensenlief, wat heb ik hier ook een reacties op gekregen. Van ouders die pislink zijn omdat ik de ‘therapie’ die hun kind ondergaat bestempel als mishandeling (ik zou niet voldoende geïnformeerd zijn (leuk om tegen een ASS’er te zeggen. Om Hannah Gadsby te citeren: “I’ve done my research”, wat zo ongeveer het meest ASS-achtige ding is wat je kunt zeggen. Boy, do we love to do our research!), ik zou moeten bewijzen dat de ministers zich positief hebben uitgelaten over ABA (kun je zelf googlen? Mooi. Doe dat dan!), ik zou niet met iedereen in iedere ABA-instelling hebben gesproken, en dan vooral niet met de non-verbale kinderen die zo dolgelukkig zijn in hun ABA-groepjes, dat alles wat ik zei onzin was en hoe haalde ik het in mijn hoofd om deze uiterst helpende therapie therapie die hun kind eindelijk ‘normaal’ maakte zo te bashen?), via mensen die het op zich wel met me eens zijn maar of ik even alle Tweets over dit onderwerp kan verzamelen want ja zo digitaal vaardig zijn ze niet en ze willen toch wel erg graag een weerwoord geven maar ja het is allemaal wel heel ingewikkeld online en het is wel heel veel makkelijker als ik het doe, tot aan mensen die het ronduit met me eens zijn en meteen de petitie getekend hebben.

Ik vermoed dat iemand de post ook op Instagram gedeeld heeft, want ik heb ook ruim 800 views via Instagram binnen gekregen en daar zit BookSomeTea al een poosje niet meer. Op Twitter en Facebook ging de post duidelijk ook viraal, en ik kan in de statistieken ook zien dat er gelukkig nogal wat mensen op de bronnen hebben geklikt en zelf dus ook zich wat ingelezen hebben over deze door de overheid gefinancierde vorm van mishandeling.