Deze week is het thema van de Friday Five het YalFest. Omdat ik niet naar het YalFest ga en me daar nog niet in heb kunnen verdiepen (iets met een nieuwe baan 😉 ), heb ik ervoor gekozen om een oude Friday Five te doen. Dit is de Friday Five van 7 september 2018: auteurs van eigen bodem.

Friday Five is een tag van Joost van NerdyGeekyFanboy. Je zet iedere week 5 boeken centraal binnen een bepaald thema. Deze week wijk ik af van het thema, en kies uit de lijst met Friday Five-thema’s (op te vragen bij Joost), een thema.

Mijn Friday Five: auteurs van eigen bodem!

Natalie Koch. Nathalie Koch is vooral bekend van haar fantasy-trilogie ‘De verborgen universiteit’. Het eerste deel begint een beetje Harry Potter-achtig (universiteit in het Verenigd Koninkrijk, magische vakken, niet-magische mensen weten nergens van, verborgen plekken waar je alleen kunt komen als je magisch bent), maar gaat al snel een totaal andere kant op. De magie is duisterder dan in Harry Potter, en er is een heel gevaarlijk boek. In deel twee en deel drie merk je dat Koch musicologie heeft gestudeerd: een groot deel van de magie heeft met muziek te maken. In deze delen probeert Alexa, de hoofdpersoon, ook te ontdekken hoe haar vader is gestorven. Naast deze trilogie zijn er van deze auteur twee romans verschenen: ‘Streken’ (over een gevierde cellist die de balans van zijn leven opmaakt) en ‘De sterren stil’ (over hoe je de dood van een geliefde een plek geeft in jouw leven).

Marion Pauw. Haar debuut was ‘Villa Serena’, maar ze brak definitief door met ‘Daglicht’. Hiervoor won ze de Gouden Strop, een van de belangrijkste thrillerprijzen in Nederland. De meeste boeken die Pauw schrijft, zijn thrillers, maar recent is er ook een historische roman van haar verschenen. Naast ‘Daglicht’ zijn ‘Jetset’ en ‘Zondaarskind’ mijn favoriete boeken van haar. Het verhaal van ‘Daglicht’ gaat over twee mensen, Iris en Ray. Iris is een jonge advocate en alleenstaande moeder van een zoontje van drie. Ze ontmoet Ray, die in een TBS-kliniek zit voor de moord op zijn buurvrouw. Ray beweert echter dat hij onschuldig is. Iris besluit hem te helpen met zijn verdediging. ‘Jetset’ is een Agatha Christie-achtige thriller. Alex Zilver nodigt een zijn dierbaarste vrienden uit voor een luxe vakantie op een jacht. Midden op zee wordt Alex vermoord. En ‘Zondaarskind’ is een verhaal over een oudere dame die altijd heeft moeten vechten voor haar bestaansrecht. Dan komt ze een van haar oude vijanden tegen. Ze besluit wraak te nemen.

Marieke Nijkamp. Je zou het misschien niet verwachten, omdat al haar werk vertaald is vanuit het Engels. Maar deze auteur is toch echt geboren en getogen in Nederland. Sterker nog: ze woont nog steeds in Nederland! Nijkamp schrijft Young Adult-boeken, en haar boek ‘This is where it ends’ (’54 minuten’ in het Nederlands) staat op diverse internationale bestsellerlijsten. Ook ‘Before I let go’ (‘Voor ik je loslaat’) is een prachtig boek. Het speelt in Alaska, en gaat over de vriendschap tussen Corey en Kyra. Ze zijn heel hecht gedurende hun kindertijd, maar dan verhuist Corey. Als ze na een poosje besluit om een paar dagen terug te gaan naar haar geboortedorp, is Kyra overleden. Ze is gevonden onder het ijs. Corey gelooft niet dat het haar eigen keuze was, en besluit de dood van Kyra tot op de bodem uit te zoeken. In ’54 minuten’ volgen we een school-shooting door de ogen van vier verschillende leerlingen van een Amerikaanse High School. Sommige mensen hebben meer reden om bang te zijn voor de schutter dan alleen de kogels…

Jacques Vriens. Een bekende jeugdboekenauteur, hij schrijft vooral voor kinderen van de basisschool. Hij situeert de meeste boeken op school, in een klas. Hij is er een ster in om het proces van de klas, van de groep leerlingen te vertellen. Op een schitterende manier wisselt hij de individuele verhalen van de leerlingen af met het groepsproces. De creatieve en vindingrijke oplossingen van Meester Jaap vind ik fantastisch: ieder kind een liefdesbriefje met Valentijn, omdat er kinderen zijn die zich buitengesloten voelen door alle (kortstondige) verliefdheden in de klas. Ook ‘En de groeten van groep acht’ vind ik een mooi boek, over een klas met een fantastisch schoolkamp. Een ander deel van de boeken van Vriens is gesitueerd in een hotel. Hij is zelf opgegroeid in een hotel, dus hier vertelt hij erg levendig over. De serie ‘De bende van de Korenwolf’ (gesitueerd in Hotel De Korenwolf) vind ik zelf erg leuk en grappig. Waar de boeken over school soms wat belerend kunnen zijn, zijn de hotelboeken grappig, spannend en soms een tikje ondeugend.

Floortje Zwigtman. Zwigtman heeft na haar opleiding aan de Pabo een aantal jaar voor de klas gestaan, maar besloot daarna te gaan schrijven. Voor haar boek ‘Wolfsroedel’ won ze in 2002 de Gouden Uil en de Zilveren Zoen. Ook voor het eerste deel van de trilogie ‘Een Groene Bloem’, ‘Schijnbewegingen’, won ze prijzen, de Gouden Uil en de Gouden Zoen in 2006. De trilogie speelt in de tijd van Oscar Wilde, en gaat over Adrian Mayfield. Hij komt erachter dat hij homoseksueel is, en dat is best een probleem in die tijd. Sodomie, oftewel seks tussen twee mannen, is namelijk verboden en homoseksualiteit wordt gezien als een psychische aandoening. Eigenlijk dus zoals we nu tegen pedoseksualiteit aankijken (voor de duidelijkheid: ik vind de huidige visie op pedoseksualiteit terecht). In de trilogie lezen we hoe Adrian worstelt met zijn geaardheid en het oordeel dat de maatschappij daarom over hem heeft. Een coming of age-verhaal dus, en erg mooi. Naast deze boeken schrijft Zwigtman ook boeken voor beginnende lezers.

En dit was mijn Friday Five! Wil je nog meer tips voor auteurs van eigen bodem? Of wil je weten naar welke dingen zij uitkijken wat betreft het YalFest? Kijk dan bij mijn mede-bloggers: Joost, Rianne, Marieke, Annabel, Veerle en Celine en nog vele anderen!