Het verhaal

De man van Judith, Thijs, heeft een hartaanval gehad. Na een periode ziekenhuis is hij weer thuis, maar dat is niet echt een fijne plek om te herstellen. De buren zijn namelijk flink aan het verbouwen. De zus van Judith, Cora, komt iedere dag langs om eten te brengen. Op een dag heeft Cora het gehad met de verbouwing en alle ellende, en besluit om voor twee maanden een boswachtershuisje te huren. Judith, Thijs, Cora en de man van Cora, Ab, vertrekken naar het enorme landgoed. Het landgoed dat toevalligerwijs in handen is van de twee jeugdvriendinnen van Judith en Cora. Anne en Fien zijn zussen en de vier vrouwen zijn tot aan de middelbare school onafscheidelijk geweest.

Er ontstaat een rustige, ontspannen sfeer. De vrouwen wisselen hun levensverhalen uit, en Judith laat zich door de moestuinvereniging op het terrein overhalen om gedurende de zomer een moestuin te huren. Alle mede-tuinierders zijn bijzonder behulpzaam, en al snel ontdekt Judith waarom: de vereniging heeft te weinig leden om nog te kunnen blijven bestaan, en als Judith lid is, kunnen Anne en Fien de vereniging voorlopig niet sommeren om te vertrekken.

Op een dag ontdekt Judith tussen het bamboe in haar moestuin een schedel. Ze denkt dat het een schedel is waar ze als kind mee speelden, maar het blijkt de schedel van de verdwenen vader van Anne en Fien te zijn. De politie komt erbij, en probeert de moord op te lossen. Dan valt er nog een dode, en nog een…

Mijn mening

Ik vond dit boek heel fijn om te lezen. Het is geen thriller zoals je zou verwachten: het verhaal is rustig, kneuterig en gezellig. Toch blijf je lezen. Dat komt deels door de prettige schrijfstijl, maar ook omdat je graag wil weten hoe de vork nou in de steel zit.

Voor de spanning hoef je dit boek dus niet te lezen, maar het is wel een heel gezellig boek. Het doet een beetje denken aan Agatha Christie of de tv-serie Midsomer Murders. De taal is mooi en verzorgd, wat het lezen extra prettig maakt. En het verhaal zelf zit mooi en goed in elkaar, met interessante details en leuke zijlijntjes. De personages zijn niet extreem complex, maar wel geloofwaardig en menselijk. Verder zijn er nergens onnodige uitweidingen, waardoor het verhaal ondanks de rustige sfeer toch zijn vaart behoudt.

Al met al: als je goed boek wil voor een gezellige middag of avond, is dit een prima keuze. Het verhaal is onderhoudend, gezellig en het bevat een mooie puzzel. Aanrader dus!

Bron afbeelding: Bol.com Leesmagazine