Ik zie regelmatig tv-series voorbij komen waarbij ik denk: als het een boek was, dan zou ik het willen lezen. Maar de tv-serie spreekt me dan absoluut niet aan, of blijkt na een paar afleveringen ontzettend tegen te vallen. Hoe komt dat toch?
Ik heb dit al een paar keer gehad, onder andere met Broadchurch en De 12 van Oldenheim. De beschrijving klinkt prima en als het een boek was dan zou ik het zeker lezen, maar de serie trekt me niet. Of, als ik het een kans geef, dan merk ik dat het me na een paar afleveringen tegenstaat. Ik besloot daarom om eens na te denken over waarom ik dit soort verhalen wel wil lezen, maar niet wil kijken.
TV is anders dan een boek
Veel mensen onderschatten dit, maar tv is echt iets anders dan een boek. Niet alleen moet je bij een boek veel meer zelf doen en zelf nadenken over wat er precies gebeurt, maar tv is vaak ook indringender dan een boek. Waar ik bij een boek prima met de spanning om kan gaan en het vaak ook leuk of prettig vindt om buiten het lezen om met de puzzel van het verhaal bezig te zijn, merk ik dat ik bij een tv-uitzending liever een afgerond geheel heb. Zeker bij detectives of thrillers.
Ik vermoed dat dat komt omdat ik een boek beter van me af kan zetten. Ik kan zelf bepalen hoe heftig het plaatje in mijn hoofd wordt. Bij tv heeft een ander dat voor mij besloten. Op zich geen probleem, maar dan wil ik wel graag een afgerond geheel, bij voorkeur met een dader achter tralies. Bij boeken heb ik die behoefte minder, omdat ik (meestal) kan controleren hoe heftig het plaatje in mijn hoofd wordt. Daarbij krijg je er bij boeken (gelukkig) geen muziek bij die de spanning verhoogd, en komen de emoties vaak minder heftig binnen omdat je de gezichtsuitdrukkingen niet meekrijgt. Die dingen maken voor mij een wereld van verschil.
Voor ieder wat wils
Ik kan me goed voorstellen dat dit voor veel mensen precies andersom werkt: die vinden tv kijken makkelijker en hebben moeite om de concentratie op te brengen die een boek nou eenmaal van je vraagt. Voor hen is een onafgerond geheel iets waardoor ze juist verder willen kijken en niet kunnen wachten op de volgende aflevering. Ik heb dat dus niet.
Ben ik daarom anders dan de rest? Misschien wel, misschien niet. Ik denk dat er voor ieder wat wils is, en dat het heel mooi is dat ik lekker een boek kan lezen en een ander lekker een serie kan kijken. Smaken verschillen!
Zó herkenbaar. Eén van de redenen trouwens ook waarom ik geen Netflix heb. Ik denk dat ik toch na één of twee afleveringen van een serie steeds af zou haken. Ik mis ook gewoon de helft van dingen die ik op tv ‘kijk’ doordat ik me af laat leiden. Bij een boek kan dat niet. Daar kun je gewoon heerlijk in verdwalen.
LikeLike
Verfilming van een boek valt mij vaak zo tegen, òf ik had er een ander beeld bij of dingen die eigenlijk heel essentieel zijn worden weggelaten…
Ik kies voor of…of.
Of de film en dan niet het boek,
Of alleen het boek en dit laatste doe ik eigenlijk het liefst.
LikeLike
Herkenbaar, veel spanning in een boek kan leuk zijn, in een film is het me gauw teveel.
LikeLike