Het verhaal

Orchid is de eigenaresse van het cadeauwinkeltje in Valerie Lane. Ze verkoopt kaarsen, badparels, parfum, luffasponzen, dat soort dingen. Een typische winkel waar mensen naartoe gaan omdat ze een presentje zoeken voor iemand. Samen met haar collega’s uit Valerie Lane geniet Orchid van de start van de lente en alle nieuwe mogelijkheden die dit hoopvolle seizoen biedt.

Maar in de liefde loopt het stroef. Orchid wil dolgraag dat haar vriend Patrick wat meer met haar deelt, maar hij is zo gesloten als een oester. Zelfs de kleinste dingen (‘wat was je favoriete ontbijt als kind’, ‘doen jullie in Amerika ook aan rommelmarkt’) lijken een reden te zijn om haar buiten te sluiten en weg te duwen. Kan Orchid nog verder met iemand die haar zo buiten sluit?

Tegelijkertijd is er ook de ontzettend leuke eigenaar van de bloemenwinkel, Tobin. Met Tobin voelt ze wel een klik, en vooral heel veel aantrekkingskracht. Hij is veel opener dan Patrick. Maar aan wie behoort Orchids hart toe?

Mijn mening

Dit boek begon als lekker leesvoer, precies wat ik verwacht van deze serie. Maar op een gegeven moment kwam daar een beetje de klad in. Ik vind dat zowel de zwijgzaamheid van Patrick als Orchids bijbehorende ergernis daarover een beetje te lang doorgingen, en ik vind de verklaring voor Patrick’s zwijgzaamheid behoorlijk over de top. De verklaring past niet bij de sfeer van de serie. Dat vind ik jammer.

Ook kreeg ik de indruk dat de auteur zelf een beetje moe werd van de door haar gekozen formule, want ze week wel erg vaak af van het patroon. Dat viel me ontzettend tegen, omdat dat patroon en die formule juist de reden is dat ik deze serie lees (en ik denk zomaar dat dat voor meer lezers geldt). De sfeer werd een beetje verpest op deze manier, en ik zat ook veel minder in dit boek dan in de vorige delen.

Ik vond daarnaast dat Orchid niet heel veel meer diepgang kreeg, zoals je wel zag bij de vorige eigenaresses. Dat vond ik jammer. Het is namelijk vanaf bladzijde 1 duidelijk dat Orchid een redderssyndroom heeft, maar er wordt niet ingegaan op waar dat vandaan komt, of ze dat altijd al heeft gehad en of degene die zij wil redden ook wel gered wil worden.

Het verhaal is nog steeds redelijk luchtig, maar de auteur heeft wat mij betreft haar hand een beetje overspeeld met dit deel. Ik hoop dat het zesde deel een waardige afsluiting is van deze serie, en dat het verhaal niet op dezelfde manier uit de bocht vliegt als in dit deel.