Laten we even eerlijk zijn: bij iedere serie heb je een of twee favoriete delen. Ja, de rest van de serie is ook heel goed, maar als je moet kiezen welk deel je het allerbest vindt, dan is dat stiekem toch dat ene deel. Vandaag deel ik van een aantal series mijn favoriete delen – en vertel ik je waarom ik ze zo goed vind.

Harry Potter: De gevangene van Azkaban. Oke, waarom is De gevangene van Azkaban mijn favoriete deel? Omdat de toverwereld in dit deel groter wordt (we maken kennis met Zweinsveld en Azkaban), en tegelijkertijd (spoiler!) vallen er geen doden. Ik snap dat iemands dood een dramatische wending in het verhaal kan geven, maar ik vind het stiekem helemaal niet fijn als personages waar ik van ben gaan houden sterven. Daarom vind ik dit het fijnste deel. Daarnaast is dit ook het deel waarin de verwachtingen nog niet heel hoog liggen (je voelt dat toch een beetje bij de boeken die hierna komen, dat de auteur aan de steeds hogere verwachtingen van de fans probeert te voldoen) maar er wel wat basis is voor een goed verhaal. Dat vormt een fijne combinatie.

Van In & Hannelore Martens: Alibi en De vijfde macht. Bij een serie van zo’n 40 delen mag je best twee favoriete delen hebben, toch? Deze beide delen zitten goed in elkaar, met een mooie puzzel. Er is nog geen sprake van al te explosieve eindes en er is terdege nagedacht over het plot. In De vijfde macht wordt het bekende idee van de trias politica uitgebreid met een vierde en een vijfde macht, en in Alibi is het plot gebaseerd op een wiskundige vergelijking (heel origineel dus). Daarbij zit er in dit deel van de serie ook een heel positieve sfeer, dat vind ik ook altijd fijn.

De test: De test. Van deze trilogie (en van vergelijkbare trilogieën als De Hongerspelen en Divergent) vind ik het eerste deel toch echt het beste. In de eerste delen van dit soort series is het toch meer ‘ontdekken’ en dat het de hoofdpersoon meer ‘overkomt’. In de delen die erna komen is de hoofdpersoon toch wat meer voorbereid op de situatie, waardoor de acties wat meer berekenend overkomen. Dat vind ik toch minder prettig, merk ik. Daarbij vind ik De Test leuk, omdat Cia echt zelf kiest voor haar ‘uitverkorenheid’, terwijl de keuzes van Katniss en Triss toch wat meer binnen een gedwongen kader plaatsvinden. Daarom vind ik De Test leuker. Ook voelt de omgeving van De Test wat realistischer aan dan die van De Hongerspelen of Divergent. Ik denk dat De Test ook een goede manier is om kennis te maken met dit genre.

Hof van doorns en rozen: Hof van Mist en Woede. Waarom ik dit het fijnste deel vind? Omdat er zo lekker weinig in gebeurt. In dit deel wordt er vooral veel aan worldbulding gedaan, en weinig aan strijd en gedoe. Ik vind dat fijn, als er veel ruimte is voor worldbuilding, want die andere wereld, dat is wel een van de redenen voor mij om fantasy te lezen. Daarnaast ben ik ook dol op het ontdekken van de magie, en de innerlijke strijd die daarbij hoort. Dat vechten en knokken, dat hoeft van mij niet zo. Daarom vind ik dit het fijnste deel.

De Loïs-trilogie: Aan niemand vertellen. Dit is een politieserie over rechercheur Lois Elzinga, die in Alkmaar met een aantal misdaden te maken krijgt. In dit eerste deel heeft Van der Vlugt ook goed onderzoek gedaan naar wat ze omschrijft. Ik kan niet te veel vertellen over datgene wat ze onderzocht heeft, want dan verraad ik het plot, maar ga er van uit dat het iets bijzonders is en dat het deze thriller een heel onverwachte wending geeft zonder ongeloofwaardig te worden – juist omdat ze zo goed onderzoek heeft gedaan. Het is trouwens extra leuk om deze serie helemaal te lezen, maar met alleen dit losse deel heb je ook al een fijne thriller te pakken.

De Edelsteentrilogie: Smaragdgroen. Waarom is dit mijn favoriete deel? Omdat Gideon in dit deel eindelijk snapt dat Gwendolyn niet de vijand is, maar dat ze samen een vijand hebben. Daarnaast zit Xemerius in dit deel (en niet in deel 1: Robijnrood), waardoor er een hoop meer lucht en humor in het verhaal komt. En in dit deel komt eindelijk naar voren hoe het geheim in elkaar zit, dat geheim waar ze al twee hele delen over aan het hinten zijn. Dit is echt gewoon een fijn derde deel van een trilogie die heel lekker leest. Geen losse draadjes, geen open eindjes, gewoon, een mooi afgerond verhaal. Dat levert dit derde deel je, en dat vind ik heel fijn om te lezen.

Van welke serie heb jij overduidelijk een of twee favoriete delen?