Het verhaal

Tim heeft onlangs een ingrijpende operatie gehad. Die operatie heeft zijn leven gered, maar zijn leven ziet er nu ook heel anders uit. En niet alle veranderingen kan hij makkelijk verklaren.

Christie’s vriendje, Dave, heeft euthanasie gekregen, nadat hij van de ene op de andere dag depressief was geworden. De depressie was niet te behandelen, ook niet met medicatie. Op een dag ziet Christie een foto op de site van LifeCycle, het bedrijf dat haar vriend euthanasie verleende. Het is een foto van Tim. Alleen… Tim heeft precies hetzelfde litteken als Dave…

Samen met haar goede vriend Rodney zoekt Christie contact met Tim. Met z’n drieën proberen ze te achterhalen wat er bij LifeCycle gebeurt. Want dat er iets raars aan de hand is, dat is duidelijk…

Mijn mening

Spannende YA-thriller waar je een hoop maatschappelijke discussies over kan voeren: transplantatie, euthanasie bij psychisch lijden en de macht van grote bedrijven. Ik kan me goed voorstellen dat je dit boek door een groepje leerlingen laat lezen en ze dan laat discussiëren over de thema’s in dit verhaal, inclusief de bijkomende ethische dilemma’s.

Witte neemt de tijd om het verhaal goed op te bouwen, hierdoor komen de complexe thema’s goed uit de verf. Zeker binnen het relatief beperkte aantal pagina’s (zo’n 230) vind ik dat best een prestatie. Daarnaast vind ik het ook goed dat ze niet alleen maar het perspectief van de jongeren heeft gekozen, maar ook twee perspectieven waar jongeren zich mogelijk minder makkelijk in kunnen verplaatsen.

Ik vind dit een lijst-waardig boek, gezien de opbouw, de thematiek en de personages. Daarmee bedoel ik dat dit boek voor de lijst gelezen zou mogen worden, in mijn ogen. Het behandelt complexe thema’s waar ethische discussies over gevoerd kunnen worden, er zitten personages in waar je je minder makkelijk in kan verplaatsen en het verhaal zit door de wisselende perspectieven en het feit dat je niet meteen weet wat al die personages met elkaar te maken hebben best complex in elkaar. Dit is best een uitdaging om te lezen als je tussen de 12 en de 15 bent.

Ik heb twee kanttekeningen bij dit boek. Ten eerste: ik vind dat, gezien de beoogde doelgroep van dit boek (jongeren), de auteur wat informatie over orgaandonatie had moeten toevoegen. Zo beschrijft ze een aantal dingen die bij Tim voorkomen (veranderde smaak in muziek en hobby’s bijvoorbeeld) die best even gekaderd hadden mogen worden. Niet omdat iedereen orgaandonor moet zijn (dat moet je helemaal zelf weten), maar omdat je een dergelijke keuze wel goed geïnformeerd moet kunnen maken. Dat miste ik nu in dit boek. En aangezien er een paar pagina’s over waren, had dit er best in gekund.

En ten tweede: ik snap dat het voor de opbouw van het verhaal goed uitkomt, maar ik weet niet hoeveel jongeren in 2022 (waarin het verhaal is gesitueerd) nog Facebook gebruiken voor hun sociale contacten. Dat is volgens mij eerder Instagram en TikTok.

De opbouw, de sfeer tussen de jongeren onderling en de wisseling in personages (deels jongeren, deels volwassenen) deden me denken aan de Blind date-Loverboy-Hot spot-Last minute-serie van Theo Hoogstraaten. Ik vond dat zelf een hele fijne serie om te lezen, dus ik ben blij dat iemand die sfeer en opbouw weet te gebruiken in een hedendaags boek.

Dit boek is een aanrader voor de liefhebbers van spannende boeken die ook graag nadenken over maatschappelijke thema’s. Wie dit een leuk boek vond, raad ik van harte het tweeluik H@ck van Mirjam Mous aan en de Project Persefone-serie van Michelle Gagnon.