Het verhaal

Louisa, het dienstmeisje dat we nog kennen uit de vorige delen, werkt op een groot feest van de familie Guinness. Als twee van haar collega-dienstmeisjes een ongeluk krijgen (een dode, een zwaargewond), zoekt niemand daar iets achter. Niet veel later vraagt Diana Mitford, verloofd met Bryan Guinness, Louisa om voor haar te komen werken, als kamerjuffrouw. Maar als er steeds meer doden vallen in de omgeving van de familie Guinness, begint Louisa te vermoeden dat er opzet in het spel is.

Guy is ondertussen bezig met de vermissing van een ander dienstmeisje, Rose. Ook zij werkte op dat feest, maar is na die avond nooit meer gezien. Hebben de twee zaken met elkaar te maken?

Louisa reist met Diana mee als kamerjuffrouw. Diana gaat namelijk regelmatig op reis door Europa. Tijdens hun verblijf in Parijs valt er opnieuw een dode, en tijdens hun trip naar Venetië overlijdt er weer een vriendin uit de vriendenkring van het Guinness-echtpaar. Maar ook in Londen vallen er doden. Is het toeval, of is er meer aan de hand?

Mijn mening

Ja, dit was echt gewoon weer een cozy crime in een Agatha Christie-achtige setting. De sfeer en de verhoudingen tussen de mensen zijn goed uitgewerkt, en dat was precies wat ik in het vorige deel miste. Dit deel is echt weer gezellig, en ondertussen zit de puzzel goed in elkaar.

Hoewel in dit deel Diana centraal staat, maar ook de oudere zussen Nancy (uit deel 1) en Pamela (deel 2) hebben een rol. Je moet de voorgaande delen dus wel gelezen hebben (in ieder geval deel 1) om het verhaal te kunnen volgen. Met name voor de onderlinge verhoudingen is dat belangrijk.

De verhoudingen tussen de vrienden onderling en de statusupgrade van Diana zijn mooi uitgewerkt. Daarnaast leert ook Louisa bij, zo kon ze in deel 1 niet begrijpen waarom de zusjes Mitford klaagden over armoede terwijl ze in een kast van een huis woonden en hun kleding met de hand gemaakt werd. Nu ze de kamerjuffrouw van mevrouw Guinness is, komt ze erachter dat je ook in de hogere klassen armoede en rijkdom hebt, en dat dat misschien wel voor ingewikkelder situaties zorgt dan tussen de lagere en de hogere sociale klasse.

Er is een ding wat me ontzettend opviel, en waar ik me ook over verbaasde, en dat is de ruimdenkendheid als het gaat over homoseksualiteit. Een van de vrienden uit de vriendenkring van Diana valt op mannen, en hoewel dit eufemistisch wordt aangeduid, is het geen reden om hem te veroordelen of hem uit de groep te stoten. Dat verbaast mij, aangezien het boek rond 1930 speelt en homoseksualiteit nog strafbaar was. Als in: werd je betrapt, dan stond je op zijn minst een paar maanden dwangarbeid te wachten. Ik vind het dan ook lastig om te rijmen dat op de tante van deze man na iedereen, van Louisa en Guy tot aan het chique echtpaar Guiness en al hun vrienden, dit probleemloos accepteert.

De puzzel van deze cozy crime is uitgesmeerd over enkele jaren, en lijkt op een gegeven moment te zijn opgelost. De zaak is gesloten, en het is dat Guy bij een andere zaak iets tegenkomt wat hem aan deze zaak doet denken, anders was de dader overal probleemloos mee weggekomen. Maar Guy krijgt het voor elkaar om de zaak te heropenen, en de werkelijke dader wordt gepakt. Het einde is spannend, maar voor de rest is dit vooral heel erg een cozy crime met veel sfeer en een beetje puzzel. Het leest heerlijk weg, en in alle eerlijkheid verwacht ik ook niet meer dan een cozy crime: sfeer, beetje puzzel, een ontknoping die je per sé wil weten en dat het niet te ingewikkeld is om te lezen. Dit derde deel van de serie voldoet aan alle verwachtingen die ik van het boek had.

Dit boek is vertaald door Alexandra van Raab van Canstein