We kennen het allemaal: die boeken waarvan je op pagina 1 al weet dat aan het einde van het boek de twee hoofdpersonen een relatie hebben. Of een boek waarvan je weet dat de hoofdpersoon stomme dingen gaat doen, maar dat het aan het einde allemaal goed komt. Een detective waarbij jij een half boek eerder dan de speurder al weet wie de moordenaar is. De literaire kwaliteit is, laten we zeggen, niet de allerhoogste. En toch lezen we het.

Waarom lezen we boeken waarvan we eigenlijk al weten hoe ze af gaan lopen? Ontzeggen we onszelf daarmee niet het plezier van het ontdekken en van het lezen? Maken we het onszelf niet te makkelijk? Of helpen deze boeken ons juist om aan het lezen te blijven?

Om antwoord te geven op deze vragen moeten we eigenlijk eerst kijken naar de momenten waarop we naar deze pulpboeken grijpen. Bij mij zijn dat momenten waarop ik al heel veel aan mijn hoofd heb, niet lekker in mijn vel zit of een drukke periode heb (gehad). Denk aan beginnen met een nieuwe baan, familieomstandigheden, een verhuizing of gedoe op het werk. Dat zijn de momenten dat ik grijp naar makkelijke, voorspelbare boeken.

Waarom heb ik dan behoefte aan voorspelbare boeken? Waarom wil ik wel lezen, maar niet mezelf uitdagen met een ingewikkeld verhaal? Meestal omdat ik dan de concentratie niet heb om dat ingewikkelde verhaal te volgen. Ik wil gewoon lekker lezen, afleiding, een beetje rust in mijn hoofd. Dan is een voorspelbaar verhaal gewoon heel fijn.

En wat is nou erger? Dat ik een (of een paar) pulpboeken lees, of dat ik helemaal niet lees? Uit onderzoek is gebleken dat lezen heel erg belangrijk is voor je hersenen, dus het lijkt mij erger dat ik niet lees dan dat ik pulpboeken lees. Soms is het prima om pulp te lezen. Want a) je blijft lezen en b) je waardeert de goede boeken des te meer.

Dat laatste moet ik waarschijnlijk even uitleggen. Want waarom waardeer je goede boeken meer als je ook af en toe pulpboeken leest? Vergelijk het met een kop thee. Sommige thee vind je lekkerder dan andere soorten thee. Dat zit hem in smaak (en over smaak valt niet te twisten), maar vaak ook in de kwaliteit van de thee. En als je een keer ergens een minder goede kop thee treft (of de thee is te heet gezet), dan kun je daarna de lekkere thee des te meer waarderen. Zo is het ook met boeken. Als je af en toe een makkelijk boek of een ‘pulpboek’ leest, kun je daarna de kwalitatief goede boeken beter waarderen.

En soms duurt het langer voor je weer aan de goede boeken toe bent. Of je hebt geen zin in een moeilijk boek. Of een eenvoudig boek is je al moeilijk genoeg, om wat voor reden dan ook. Dat is prima. Zolang je maar blijft lezen. En of dat nou pulp of literatuur is, dat maakt niet uit.

Lees ze!