In deze nieuwe rubriek wil ik aandacht geven aan auteurs die, in mijn optiek, te weinig aandacht krijgen. Onbekend en daardoor Onbeminde auteurs dus. Vandaag geef ik een podium aan een Canadese auteur van jeugd- en YA-boeken: Susin Nielsen.

Susin Nielsen heeft inmiddels zes boeken geschreven, waarvan er inmiddels vijf in het Nederlands zijn verschenen. De leeftijdscategorie wisselt een beetje. ‘Wordnerd‘ is bijvoorbeeld een boek wat al gelezen kan worden als je eind basisschool zit, terwijl ‘Optimisme is Dodelijk‘ eerder een boek is wat in de categorie Young Adult valt.

Wat ik erg goed vind aan de boeken van Nielsen, is dat ze niet bang is om ingewikkelde of zware onderwerpen te gebruiken in haar boeken. Tegelijkertijd worden haar boeken nooit zwaar of moeilijk, en blijven ze geschikt voor jongeren. Zo gaat ‘Wij zijn allemaal moleculen‘ over een samengesteld gezin, waarbij Nielsen zowel de stiefbroer als de stiefzus aan het woord laat. Waar Steward (sociaal onhandig en superslim) er enorm naar uitkijkt om een zus te krijgen, kan Ashley (populair, beautyqueen en heeft niets met school) zich niets ergers voorstellen dan om een nerd van een stiefbroer te krijgen. En dan komt hij ook nog bij haar in de klas! Steward wil graag vrienden maken op zijn nieuwe school, maar het is lastig om ertussen te komen. Ook heeft hij moeite met wat hij allemaal moet inleveren nu hij en zijn vader bij Ashley en haar moeder zijn ingetrokken. Doordat de hoofdpersonen elkaar afwisselen (in het ene hoofdstuk is Steward de verteller, in het andere hoofdstuk Ashley) krijg je een duidelijk beeld van hoe verschillend ze de situatie ervaren.

Het onderwerp in ‘Het ongemakkelijke dagboek van Henry K. Larsen‘ is nog een stap heftiger: een schietpartij op school. Alleen volg je niet het perspectief van de schutter of een van de leerlingen van de school, maar van het broertje van de schutter. Hoe is het voor hem om verder te moeten gaan na wat zijn broer heeft gedaan? Henry houdt, in opdracht van zijn therapeut en in eerste instantie met heel veel frisse tegenzin, een dagboek bij. We lezen hoe hij een nieuw leven probeert op te bouwen, wat de schietpartij met hem gedaan heeft en hoe zijn broer tot deze schietpartij is gekomen. Ook lezen we hoe zijn ouders reageren op de schietpartij. Tegelijkertijd gaat het verhaal ook over vriendschap, over een nieuw leven willen opbouwen, over hobby’s. Regelmatig is het verhaal luchtig, grappig of aandoenlijk.

Qua leeftijd van de hoofdpersonen is ‘Optimisme is Dodelijk‘ het meest een Young Adult-boek. Petula moet iedere week naar creatieve therapie, die bij haar op school gegeven wordt. Maar met Petula is niets mis, ze is gewoon realistisch: overal ligt gevaar op de loer en ongeluk schuilt in een klein hoekje. Dus schut ze geen handen, loopt ze liever om dan langs een steiger te lopen, steekt ze nooit schuin de straat over en er ligt een anti-slip-matje in de badkamer. Maar dan komt Jacob bij het therapie-groepje. Hij heeft een deel van zijn arm verloren in een auto-ongeluk, en weet Petula langzaamaan te overtuigen wat van haar regels los te laten. Ook de andere deelnemers aan de creatieve therapie hebben veel aan Jacob. Maar waarom zit hij eigenlijk bij die creatieve therapie? En waarom heeft Petula al die regels om zo veilig mogelijk te leven? In dit verhaal staat psychische gezondheid centraal, maar dan op een luchtige manier. Het verhaal wordt nergens overdreven dramatisch, maar laat wel zien dat verandering soms nodig is om verder te komen.

Voor de wat jongere lezers is er ‘Wordnerd‘, een boek waarin Ambrose de hoofdrol speelt. Ambrose mag van zijn moeder niet meer naar school, omdat een van de medeleerlingen een pinda in zijn boterham heeft gestopt. Ambrose is zwaar allergisch voor pinda’s en overlijd bijna door deze ‘grap’. Daarom besluit zijn moeder dat hij niet meer naar school mag, en dat hij thuis les krijgt. Ambrose wordt hierdoor heel eenzaam, en hij zoekt contact met de bovenburen en gaat stiekem naar een scrabble-club. De bovenbuurjongen, Cosmo, komt uit de gevangenis en daarom mag Ambrose van zijn moeder ook geen contact hebben met hem. Ambrose trekt zich daar niets van aan en gaat lekker zijn eigen gang. Het verhaal gaat over eenzaamheid onder kinderen en jongeren, een onderwerp waar een behoorlijk taboe op ligt.

Haar nieuwste boek, ‘Adres Onbekend‘ is net uit. Dit boek heb ik dus nog niet kunnen lezen, maar staat hoog op mijn ‘wil ik nog lezen-lijstje’. Afgezien van dat ik heel benieuwd ben naar het verhaal, ben ik ook benieuwd welke personages uit de vorige boeken in dit boek voorbij komen wandelen. Het gebeurt namelijk regelmatig dat een van de personages uit het ene boek een klein rolletje heeft in het andere boek. Zo komt Ambrose langs in ‘Het ongemakkelijke dagboek van Henry K. Larsen‘ en zien we Cosmo terug in ‘Optimisme is dodelijk‘. Dit is een grappig aspect, wat de boeken voor de vaste fans extra leuk maakt zonder dat het het verhaal verpest voor de nieuwe lezers.

Ben je na het lezen van mijn blog nieuwsgierig geworden naar Susin Nielsen? Je kunt een preview lezen van ‘Wij zijn allemaal moleculen‘, ‘Wordnerd‘ en ‘Optimisme is Dodelijk‘.