Normaliter begin ik mijn recensies met het beschrijven van het verhaal, maar dat kan bij dit boek niet. Simpelweg omdat het geen verhaal is. Het boek is non-fictie, een soort zelfhulpboek. De auteur, Luke Jackson, heeft het syndroom van Asperger, een vorm van autisme. Hij beschrijft met veel humor zijn (behoorlijk hobbelige) weg naar de volwassenheid, en geeft enorm veel tips en uitleg over hoe je als ASS’er om kunt gaan met je stoornis. Het boek bevat anekdotes en de lessen die hij geleerd heeft van de situaties die hij beschrijft. Niet alleen beschrijft hij de ‘normale’ dingen (je weet wel, die dingen als ‘als je op sollicitatie gaat moet je op tijd komen en gepaste kleding aantrekken’, zonder dat iemand je erbij vertelt wat dan ‘gepaste kleding’ is), maar hij gaat vooral in op alle dingen waar NT’ers (neurotypicals) niet bij stilstaan: hoe ga je als puberende of jongvolwassen ASS’er om met groepsdruk, social media, uitgaan, drugs en seksualiteit.
Mijn mening
Voor ASS’ers die aan het puberen gaan, aan het begin van hun adolescentie staan of hun diagnose net gekregen hebben is dit een heel fijn boek. Het staat vol met tips over hoe je dingen aan kunt pakken, wat je kunt proberen om bijvoorbeeld prikkels op je werk te reduceren en hoe je omgaat met de ongeschreven sociale regels. Het boek is heel leesbaar, waardoor het ook toegankelijk is voor ASS’ers die wat moeite hebben met lezen. Jackson gebruikt regelmatig humor om iets duidelijk te maken (‘volwassen worden vergelijken met een ritje in de achtbaan is als zeggen dat de zon een beetje warm is’). Dit is humor in de stijl van The Big Bang Theory, wat, in mijn ervaring, een vorm van humor is die veel ASS’ers goed begrijpen en kunnen waarderen.
Ik heb zelf ook het Syndroom van Asperger, en ik denk dat dit boek mijn pubertijd en adolescentie een stuk makkelijker gemaakt zou hebben. Ik zou het boek dan ook van harte willen aanbevelen aan alle ASS’ers en hun ouders. Ook wil ik het boek van harte aanbevelen aan iedereen die met puberende of jongvolwassen ASS’ers werkt. Ik gun iedereen een pubertijd en adolescentie die makkelijker was dan de mijne of die van Jackson. Dit boek kan ‘ons’ daarbij helpen.
Nieuwsgierig geworden? Klik hier voor een preview van dit boek.
Mijn diagnose kwam pas na het puberen, maar misschien ga ik ‘m toch nog wel lezen;). Overigens geen Asperger, maar het schijnt dat tegenwoordig alles ‘gewoon autisme’ is…
LikeGeliked door 1 persoon
Er staan nog steeds wel wat bruikbare tips en wat handig informatie in… Maar in jouw geval zou ik hem even uit de bieb halen 😉
LikeLike
Dat klinkt als anders dan een biografische verhaallijn, maar wel als interessant om te lezen.Im ga hem onthouden.
Rob
LikeLike