Omdat ik tegenwoordig in het onderwijs werk, heb ik vanaf morgenmiddag kerstvakantie. Dan ga ik ‘uit school’ door naar de grote bibliotheek in mijn woonplaats, om daar de jacht te openen op een stapel bibliotheekboeken. Voor mij is dat een belangrijk ritueel, omdat het mijn hoofd het signaal geeft dat ik nu echt mag ontspannen.

De voorbereiding

Ik zei het al: dit tripje naar de bibliotheek is een ritueel, iets wat mijn hersenen associëren met ‘en nu is er rust’. Ik doe dit een paar keer per jaar, soms als ‘uitstapje’, en soms echt voor het ritueel om te zorgen dat mijn hoofd in de vakantiemodus gaat. Ter voorbereiding zorg ik altijd dat er een aantal dingen op orde zijn:

• Zo veel mogelijk ruimte op mijn pasje. Ik mag 10 materialen lenen voor 3 weken, en tijdens zo’n tripje wil ik de mogelijkheid hebben om zo veel mogelijk boeken uit te kiezen. Oftewel: ik lees zo veel mogelijk uit in de weken ervoor, reserveer alleen boeken met een laaaange wachtlijst en breng boeken waar ik toch geen zin meer in heb alvast terug naar de bieb. Op die manier kan ik een zo groot mogelijke stapel boeken uitzoeken.
• Alle spulletjes bij me die ik bij me moet hebben (biebpas, ov-kaart, portemonnee, ID flesje water, oortjes…).
• Een grote tas of rugzak mee voor alle boeken die ik uit ga zoeken.
• En een plan voor het avondeten. Ik hou van koken, maar na een hele dag werk plus een tripje naar de bieb, verwacht ik niet meer energie te hebben dan ‘val magnetronmaaltijd aan met vork, doe in magnetron en wacht x minuten tot magnetron biehiep biehiep zegt’. Daarbij weet ik deze keer ook niet hoe laat ik thuis ben. De bieb is namelijk tot 21 uur open, dus ik heb de tijd om mijn boeken rustig uit te zoeken.

Ik maak bewust van te voren geen lijstje met boeken die ik mee wil nemen, want als die er niet zijn (of ik kan ze niet vinden…) dan is dat een teleurstelling en dat wil ik niet. Ik wil dat mijn tripje een vorm van ontspanning is, niet iets waarbij ik constant mijn plan moet aanpassen (want dat is stressvol). Als ik ‘echt niets kan vinden’, heb ik altijd nog de back-up-mogelijkheid van mijn wensenlijstje in de bieb-app. Daarnaast vind ik het ook leuk om me te laten verrassen door het aanbod van de bieb.

De jacht

Om goed beslagen ten ijs te komen, doe ik twee dingen. Ten eerste haal ik bij de AH to GO een kop thee die ik mee de bieb in kan nemen. Ja, onder de bieb zit een AH to GO. Heel handig, en de AH zelf die er ook aan vast zit komt vast goed van pas bij het laatste punt van mijn voorbereiding 😉 Dan ga ik naar de bieb zelf en daar hou ik mij aan mijn vaste route: ik begin helemaal bovenin, bij de YA-boeken. Die lezen namelijk vaak net wat lekkerder dan de volwassen boeken, zeker als ik moe ben (en geloof me: ik ben moe. Het is immers bijna kerstvakantie en ik werk met ZMLK-leerlingen, dus ja, dat vraagt veel). Ik heb zelfs een volgorde waarin ik de kasten afga… Ja, zo autistisch ben ik. Je dealt er maar mee, doe ik ook.

Dan ga ik via de dvd’s (ik ben dol op Britse detectives en die staan op geen enkel streamingsdienst) naar de afdeling met volwassen detectives, thrillers en fantasy. Drie genres die ik graag lees, dus ook hier neem ik de tijd om alle boeken te bekijken en rustig te selecteren welke boeken ik mee naar huis wil nemen. Soms ga ik daarna nog naar de literatuur, maar meestal vooral om het deel van het magazijn te bewonderen dat tegenwoordig zichtbaar is voor ons als publiek. Daarna ga ik naar de kinderboeken (daar staat soms ook leuke boeken tussen, en je kunt er even zwaaien naar de mega-Nijntje en kijken of zij al kerstversiering heeft) en de romantische en historische boeken. Maar als ik aan mijn tax zit, ga ik lekker naar huis, om daar met mijn stapel boeken te beginnen aan een heerlijke kerstvakantie.

De buit

Welke boeken ik mee ga nemen, dat weet ik nog niet. Ook niet of er mogelijk ook dvd’s tussen zitten met een paar fijne Britse detectives (aangezien het TV-aanbod ook nogal raar doet rondom kerst). Wel weet ik dat ik hoop op een fijne YA, een paar goede detectives en/of thrillers en misschien wat fantasy. Maar het belangrijkste is wat zo’n uitstapje naar de bibliotheek doet met mijn mijn hoofd: de schakel maken van ‘werk’ naar ‘vakantie’.