Ik maak veelvuldig gebruik van de kleine bieb in mijn wijk. Niet alleen omdat die lekker dichtbij is (de bibliotheek zit dichter bij mijn huis dan de supermarkt), maar ook omdat ik graag de kleine bibliotheekvestigingen steun. Door boeken te reserveren en ze naar ‘mijn’ kleine biebje te laten komen, zorg ik ervoor dat de uitleningen bij die vestiging omhoog gaan, waardoor de vestiging meer geld krijgt. Ik kom daar dus minstens een keer per week, meestal zelfs vaker. Maar een paar keer per jaar ga ik naar de grote bibliotheek in het centrum, naar de hoofdvestiging. Daar leen ik dan een enorme stapel boeken. Voor mij is dit echt een uitje wat ik mezelf een paar keer per jaar gun, meestal voor een vakantie (of als er een leesdip dreigt).

Wat neem ik mee

Uiteraard moet ik de nodige spullen meenemen voor ik op jacht kan gaan naar een stapel boeken. Wat ik standaard meeneem:
– mijn bibliotheekpas (ja, logisch, maar als je zonder in de bieb staat voel je je behoorlijk stom)
– een grote tas of rugzak (ik prefereer een rugzak)
– mijn OV-chipkaart
– overige pasjes die ik nodig heb om mijn bestaan te bewijzen, dingen te kunnen betalen en dergelijke belangrijke zaken
– mijn telefoon en oortjes
– een flesje water
– desinfecterende handgel (ook voor de wereld in de fik vloog, want soms is de handzeep in de toiletten op oid)
– pijnstillers (ik ga vaak naar de grote bieb als ik al moe of overprikkeld ben, en daar kan ik hoofdpijn van krijgen).

Hoe kom ik er

Meestal ga ik met het OV naar de bieb in het centrum. De bus stopt er namelijk zo ongeveer voor de deur, en als ik met de trein ga kan ik ook nog door het centrum struinen als ik dat wil. De voornaamste reden dat ik niet met de fiets ga is dat ik na zo’n jacht/plundertocht vaak een tas/rugzak vol boeken heb. En fietsen met een grote rugzak vol boeken doet me denken aan de brugklas, en aangezien ik al heel lang brugger-af ben (en mijn middelbareschooltijd niet echt leuk was) vermijd ik die associatie graag 😉 . Daarnaast maakt het qua tijd niet heel veel uit (bus en fietsen duren ongeveer even lang), maar vind ik een fiets stallen in het centrum echt veel stressvoller dan de bus of de trein nemen. Dus ik kies voor het OV.

(Waarom ik niet met de auto ga, vraag je? Nou, ten eerste heb ik geen rijbewijs, en ten tweede is het ****duur om je auto in het centrum van mijn stad neer te zetten. Echt, dan zijn zowel de bus als de trein vele malen goedkoper).

Onderweg luister ik graag naar een luisterboek op mijn telefoon (zie hier waarom die oortjes mee gaan). Met name als ik richting overprikkeld ga, vind ik dit erg fijn. Niet alleen omdat ik met dat boek even in mijn eigen wereldje zit, maar ook omdat ‘oortjes in’ een sociaal geaccepteerde variant is van ‘niet storen’ of ‘ik ben er niet’. Daarnaast helpt het me ook tegen eventuele wagenziekte (raar maar waar).

De jacht

Oke, ik ben dus met bij de bibliotheek gearriveerd. Hoe organiseer ik dan de boekenjacht? Nou, ten eerste heb ik een vaste route die ik loop (want mijn autisme doet niet aan ‘random boeken (of wat dan ook) zoeken). Ik begin bij de YA-afdeling, die is namelijk helemaal bovenin, bij de roltrappen, op de derde etage. Daar ga ik eerst neuzen, en afhankelijk van mijn stemming en wat er in de kasten staat bepaal ik of ik ‘gewoon’ ga snuffelen of dat ik mijn bibliotheek-app op mijn telefoon erbij pak om mijn wensenlijstje bij de bieb te checken. Aan beide methodes kleven voor- en nadelen, dus dat is altijd even goed kijken.

Ik werk sowieso per afdeling, en kam binnen die afdeling kast voor kast uit, op zoek naar de boeken die ik mee wil nemen (ook al wist ik soms nog niet dat ik dat wilde 😉 ). Hoeveel boeken ik meeneem is meestal afhankelijk van hoeveel boeken ik op dat moment mag lenen (in de zomermaanden is dat meestal meer dan gedurende de rest van het jaar) en hoeveel materialen ik nog thuis heb. Ik leen namelijk niet alleen boeken, maar ook films en series bij de bibliotheek, en soms heb ik gewoon nog niet alles uit. Als ik veel boeken heb verzameld op een afdeling, neem ik wel eens de tijd om ze tussendoor in die grote tas van me te gooien. Dan heb ik mijn handen weer vrij, en dat is toch een stuk makkelijker snuffelen in de boeken.

De buit

De buit wisselt dus iedere keer, maar meestal zit er minstens een YA-boek bij, een a twee detectives/thrillers en nog iets anders (fantasy, film/serie, jeugdboek, roman…). Maar heel eerlijk: het gaat me niet om de buit. Het gaat mij om het uitstapje, het neuzen tussen de boeken, het uren kunnen doen (als ik zou willen) om te beslissen of ik een boek wel of niet mee wil nemen, alle achterflappen in alle rust lezen, dat soort dingen. Het gaat mij, heel cheesy gezegd, om de ervaring, de beleving. Dat ik met een stapel boeken naar buiten loop is mooi meegenomen, maar de jacht zelf vind ik het belangrijkste.