Ik heb een kat. Een schildpadkatje dat ik, toen ze vijf maanden was, uit het asiel heb gehaald. Veerle, zo heet ze…

Mauw!
Wat is er, Veerle?
Mauw! Ik wil knuffels. En aandacht.
Maar ik zit even een blogpost te tikken.
Maakt me niet uit, ik wil NU aandacht. Anders ga ik wel iets slopen.

Goed, ik knuffel met Veerle. Veerle zit graag naast mijn schoot, niet op mijn schoot. Nadat we even geknuffeld hebben, ga ik weer…

Mauw!
Vertel, Veerle, wat is het probleem?
De deur is dicht! Ik wil door de deur!
Maar Veerle, de verwarming is even aan, want het is een beetje koud in huis. En als ik de deur open doe, heeft dat geen zin.
Mauhauw! Kan de muur dan niet open?
Nee, de muur kan niet open Veerle. Hier, ga maar met deze muis spelen.

Even kijken, waar was ik ook alweer? Owja, boekbloggen met een kat. Goed. Er zijn dus wat uitdagingen…

Miiaauuuww!
Ja, Veerle?
O, let maar niet op mij hoor… Ik oefen gewoon mijn ‘ik ben zo’n ontzettend zielige kat die de deur zo graag open had’-monoloog even…
*Zucht*. Veerle, hou je op met dit spelletje als ik de deur open doe?
Misschien…
Weet je wat? Ga er maar even over nadenken.

Een van de uitdagingen is…

Miehieuw!
Goed, Veerle, ik doe de deur open, maar daarna doe ik hem weer dicht. En jij kan kiezen: binnen bij mij of buiten op de gang. Maar hierna gaat de deur pas weer open als ik dat wil!

Goed, misschien kan ik dan nu rustig mijn blogpost tikken? Fijn. O, wacht, de bieb gaat zo dicht en ik moet dat boek nog ophalen. Snel maar even doen.

Weer thuis. Goed, boek even neerleggen, jas uit…

Mauw mauw mauw!
He, Veerle, ja, ik was even weg he?
Ja, heb je wat voor me meegebracht?
Nee, ik moest naar de bieb.
Ja, dat bedoel ik. Mag ik boek ook even beoordelen??
Prima hoor, ga je gang.

Veerle snuffelt uitgebreid aan het boek. Kennelijk komt het boek door de keuring heen, want ik mag het even later oppakken en op de vaste biebboekenplek leggen. Die avond pak ik het boek waar ik in bezig was.

Mauw maahauw!
Veerle, ik probeer te lezen. Kom anders lekker bij me zitten als je geknuffeld wil worden
Ja maar dat boek vind jij toch niet leuk, dat heb ik allang door. Dus leg dat stomme boek weg en knuffel mij!
Ik moet het boek toch een kans geven?
Nee, kans verkeken, het is niet door de kattenkeuring gekomen dus het is niet leuk genoeg.

Veerle heeft gelijk, het boek is niet leuk. Ze heeft dat duidelijk eerder door dan ik. Misschien moet ik toch vaker naar haar luisteren?

Ik pak het boek dat ik eerder die dag heb gehaald. Het boek dat wel door de keuring kwam. Even kijken of dit beter is. Na een poosje lezen voel ik heel zacht een pootje op mijn schouder.

Wat is er, Veerle?
Fijn dat je het met me eens bent qua boek, maar ik zou nu graag weer even geknuffeld worden. Is dat ook mogelijk?
Natuurlijk. Kom lekker bij me zitten!
Nee, ik blijf hier zitten, bij je schouder. Kan ik lekker met je meelezen.

Het boek is goed, maar op een gegeven moment moet ik even opstaan van de bank. Pitstop, zullen we maar zeggen ;-). Als ik terug kom, zit Veerle op mijn boek.

Mag ik mijn boek terug?
Nee. Ik heb er nog eens over nagedacht en ik heb besloten dat dit boek te goed is. Het vraagt te veel van je aandacht, waardoor je voor mij te weinig aandacht hebt.
Sorry. Kan ik het goed maken met een knuffel en een snoepje?
Snoepje? Zo’n heel lekker snoepje, uit zo’n verpakking die je verstopt of die, heel gemeen, voor mij niet open te krijgen is?
Ja, zo’n snoepje.
Hmmm….
Twee snoepjes?
Ga door…
Goed, drie snoepjes en een knuffel, en dan mag ik mijn boek terug. Deal?
Deal!

En na deze extra dikke knuffel en de snoepjes lezen we samen verder. Van die blogpost over boekbloggen met een kat zal het wel niet meer komen… 😉