Het verhaal

Op aanraden van een vriendin gaat Carol naar een schrijfcursus van de beroemde schrijver Victor Aster. De cursus wordt gegeven op het prive-eiland van Aster, ergens bij de Canadese kust. Behalve Aster zelf woont alleen zijn assistent, Laurence, daar permanent. Een keer per jaar nodigt Victor Aster een kleine groep cursisten uit om op het eiland een schrijfcursus te komen volgen. Telefoons en laptops mogen niet mee, en de boot naar het eiland gaat maar een keer per week.

De cursus begint goed, ondanks het feit dat Carol een naar voorgevoel heeft. Ze gaat aan de slag met de tips van Aster, die hen de opdracht geeft om een verhaal te schrijven waarin een groep mensen naar een hut op een hoge berg gaan voor een gezellig weekeinde. Maar dan valt de stroom uit en overlijd een van de personages. Met die ingrediënten moeten de deelnemers een verhaal gaan schrijven.

Carol zit in een lekkere schrijfflow, maar al snel na het begin van de cursus raakt een van de deelnemers vermist. Later wordt deze deelnemer dood teruggevonden. Is dit toeval, of is iemand bezig om de opdracht van Aster in praktijk te brengen?

Mijn mening

Ik heb dit boek gekocht van de boekenbon die ik voor mijn verjaardag kreeg, en daar heb ik geen spijt van! Dit is een klassiek moordmysterie in een iets moderner jasje, en ik ben dol op moordmysteries. Het verhaal heeft een sterke ‘And then there where none’-vibe, maar het heeft niet dezelfde ontknoping. Ik was gedurende het lezen daar soms wel bang voor, en ik ben blij dat Post zijn eigen draai aan het thema heeft gegeven.

De opbouw van het verhaal vond ik tijdens het lezen wat lang duren, maar gedurende de ontknoping kwam ik erachter dat dat niet voor niets was. Ja, heel mysterieus, ik weet het, maar ik ga geen spoilers geven in deze recensie. Ik heb iedere deelnemer wel een keer verdacht, net als Victor en Laurence. Ook de schipper die eens per week naar het eiland vaart en zelfs een onbekende zijn als mogelijkheden door mijn hoofd geschoten…

De puzzel zit dus goed in elkaar, en de sfeer is ook heel mooi neergezet. Ik heb nog steeds plaatjes in mijn hoofd van het eiland waar de cursisten zaten en probeer nog steeds een plattegrond te maken van de hele situatie. Dit heb ik niet vaak bij een boek, en voor mij is dat een signaal dat het boek goed in elkaar zit (en dat ik het eigenlijk nog een keer wil herlezen).

Hoewel ik de puzzel in dit boek heerlijk vond, vond ik het jammer dat de namen van de personages iets te toevallig zijn: Luther Green is heel gelovig, Mary Jo werkt in de bibliotheek, dat soort dingen. Dat had van mij iets origineler gemogen.

Ondanks de toevalligheid in de namen was dit een boek wat me flink bezig hield. Nog lang nadat het boek uit was bleef ik nadenken over de verschillende personages en hoe het motief precies in elkaar zat, wat de aanleiding was geweest en welke hints de auteur al liet vallen. Ook voor mij als gevorderde thrillerlezer was dit een mooie puzzel en een boek wat me, op een goede manier, flink in zijn greep had. Een aanrader!