Iedereen die mij kent, weet dat ik bij het zetten van een kop/pot groene thee roep ‘Niet meteen het zakje in het water! Anders verbrandt je de thee!’. Maar hoe zit dat nou, met die temperatuur en groene thee?

Zwarte, groene en witte thee komen in principe allemaal van dezelfde plant. Zwarte thee is gefermenteerde thee, en deze thee heeft in het bewerkingsproces (onder andere) een flinke hoeveelheid hitte te verduren gekregen. Gevolg daarvan is dat de thee na de bewerking veel hitte kan verdragen, en je deze thee dus met kokend water kunt zetten. Ook zorgt dit voor de donkere kleur waaraan zwarte thee zijn naam dankt.

Groene en witte thee zijn niet gefermenteerd, waardoor ze hun lichte, frisse smaak behouden. Groene thee zijn dezelfde blaadjes als zwarte thee, terwijl witte thee de hele jonge blaadjes van de struik bevat. Witte thee heeft daardoor een nog subtielere smaak dan groene thee.

Doordat groene thee dus niet-gefermenteerde thee is, kan deze thee niet goed tegen hitte. Als je deze theeblaadjes in kokend heet water doet, verbranden ze alsnog. Dat levert een heel zurig, bitter smaakje op aan de thee. De zachte, subtiele smaak die aan groene thee zit, gaat verloren. En dat is zonde!

Dus: wil jij de echte smaak van groene of witte thee ervaren? Zet je thee dan niet te heet. Een temperatuur van rond de 70 graden Celsius is geschikt. Als je nou geen thermometer bij de hand hebt (wat ik me heel goed voor kan stellen), dan kun je ongeveer de volgende meetmethode gebruiken: als je je handen om de beker kunt slaan en deze vast kunt houden zonder dat je binnen 5 seconden denkt ‘au, heet’, dan kun je je theezakje in de thee hangen. Laat zo’n 3 minuten rustig trekken (eventueel kun je nu de kop/beker afdekken met een schoteltje, anders is de thee straks koud voor je hem kunt drinken) en geniet van deze nieuwe ervaring: onverbrande groene thee.