Ook in de afgelopen tijd las ik af en toe een boek niet uit. Dat had iedere keer een andere reden, en het is meestal ook geen verwijt naar het boek of de auteur, maar een beschrijving van de mismatch tussen mij en het boek. Want boeken zijn net als relaties: soms past iets bij je, en soms niet. En soms komt een goed boek op het verkeerde moment langs, dat kan ook.

Dromen in de ochtendzon van Sarah Morgan. Hoe ga ik dit uitleggen… ik denk dat ik te zelfstandig en feministisch ben voor dit boek. Hork van een vent probeert lief onschuldig meisje te verleiden, en zij geeft hem niet eens lik op stuk. Nee, ze valt als een blok voor zijn horkerige gedrag. Sorry, maar dat ligt gewoon te ver van me af. Dus eehm… dit boek mocht snel terug naar de bieb.

Het kamermeisje van Nita Prose. Ik had de indruk dat deze auteur een autistisch personage probeerde neer te zetten, maar dan op een verkeerde manier: wereldvreemd, zinnen als van Multatuli, dwangmatig in regels, weinig gevoel voor sociale verhoudingen en een zeer beperkte emotionele belevingswereld. Geen aandacht voor prikkels/prikkelverwerking, en vooral bezig met het veilige wereldje veilig houden. Voor de vergelijking: dat is een beetje alsof je een lesbisch personage neerzet in een tuinbroek, met kort haar en een biertje in de hand, terwijl ze een ‘mannenberoep’ doet en een luide boer laat. Sorry, maar ik hoop toch dat als iemand mijn stoornis probeert te beschrijven, die dat met iets meer achtergrondkennis doet – of het anders gewoon laat.

De magische apotheek: de erfenis van Villa Evie van Anna Ruhe. Ik merkte dat ik een beetje uitgekeken ben op deze serie. Het is eigenlijk steeds meer van hetzelfde. Fijn voor kinderen, en voor hen is deze serie dan ook erg geschikt, maar ik heb behoefte aan iets meer variatie in een verhaal. Komt waarschijnlijk omdat ik geen kind meer ben 😉

Wil je deze serie nog eens teruglezen?
Deel 1
Deel 2
Deel 3
Deel 4
Deel 5
Deel 6
Deel 7
Deel 8
Deel 9
Deel 10