Ook in de afgelopen tijd las ik af en toe een boek niet uit. Dat had iedere keer een andere reden, en het is meestal ook geen verwijt naar het boek of de auteur, maar een beschrijving van de mismatch tussen mij en het boek. Want boeken zijn net als relaties: soms past iets bij je, en soms niet. En soms komt een goed boek op het verkeerde moment langs, dat kan ook.

Het laatste feest van Claire Macintosh. Ik begon aan dit boek in een ingewikkelde periode. Dat helpt zelden bij een nieuw boek of nieuwe serie. Maar ik dacht dat dit boek wel kon, want het zag eruit als een fijne rechttoe-rechtaan detective: lijk, hele dorp verdacht, rechercheur uit het dorp moet de zaal oplossen. Helaas bleken er niet 1 maar 2 speurders te zijn, die steeds wisselden van perspectief. En dan kwam er ook nog een hoop relationeel geneuzel bij. Daar was ik niet voor in de stemming, en ik merkte dat ik dit boek met tegenzin las. Dit boek krijgt een herkansing als mijn leven wat rustiger is.

Enna tegen het Inktgenootschap van Kerstin Perrin. Dit was geen slecht boek. Ik was (een week voor de kerstvakantie) gewoon niet in de stemming voor een jeugdboek. Het kostte me te veel moeite om me te verplaatsen in de hoofdpersoon, gewoon omdat mijn eigen hoofd best wel vol zat. Dit boek krijgt een herkansing als ik meer ruimte in mijn hoofd heb.

Tante Poldi en de Siciliaanse leeuwen van Mario Giordano. Ook dit was geen slecht boek, maar ik was (midden in de kerstvakantie) gewoon niet in de stemming voor een boek dat zich in zonnig en warm Italie afspeelt. Vooral niet als ‘zonnig en warm’ nogal benadrukt wordt. Dit is echt een zomerboek, en dat matchte gewoon niet zo goed met mijn winterstemming. Ik verwacht dat ik richting de zomervakantie dit boek een herkansing ga geven.

Wil je deze serie nog eens teruglezen?
Deel 1
Deel 2
Deel 3
Deel 4
Deel 5
Deel 6
Deel 7
Deel 8
Deel 9
Deel 10
Deel 11
Deel 12
Deel 13
Deel 14
Deel 15
Deel 16